جریان شناسی بی ثباتی های سیاسی در عراق بر اساس نظریه ی دیوید ایستون؛ از پساصدام تا پسا داعش
عنوان مقاله: جریان شناسی بی ثباتی های سیاسی در عراق بر اساس نظریه ی دیوید ایستون؛ از پساصدام تا پسا داعش
شناسه ملی مقاله: JR_SCJPO-10-3_005
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_SCJPO-10-3_005
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
یونس فروزان - دانشگاه علامه طباطبایی
عبدالرضا عالیشاهی - دانشگاه علامه طباطبایی
خلاصه مقاله:
یونس فروزان - دانشگاه علامه طباطبایی
عبدالرضا عالیشاهی - دانشگاه علامه طباطبایی
کشور عراق را باید یکی از کانونهای مهم بحران، ناآرامی های سیاسی و تشتت های ایدئولوژیکی در عصر کنونی قلمداد کرد. از دوران زعامت حزب بعث و توتالیتاریانیسم صدام حسین تا اشغال این کشور از سوی آمریکا در سال ۲۰۰۳ میلادی و در نهایت چالش های امنیتی-سیاسی داعش در این کشور، هیچ گاه عراق در عرصه ی تکامل و توسعه ی نظام سیاسی روندی موفقیت آمیز را طی نکرده است. پس از اضمحلال نسبی داعش در عراق، مسئله ای که به نظر بسیار مهم می رسد، مباحث بازسازی، تکوین، یکپارچگی و توسعه ی سیاسی در این کشور است. در این مقاله، نویسندگان با بهره گیری از نظریه ی بی ثباتی سیاسی دیوید ایستون و نیز روش جامعه شناسی تاریخی (روش تحقیق) درصدد پاسخ بدین سوال اند که بی ثباتی سیاسی فراگیر جامعه ی عراق در بازه ی زمانی سالهای ۲۰۰۳ (سقوط صدام حسین) تا ۲۰۱۸ (زوال نسبی داعش در عراق) را چگونه می توان تحلیل کرد؟ یافته های مقاله حاکی از این مسئله است که نظام سیاسی عراق را می توان در خلال این مدت، به یک چرخه ی سیاسی تشبیه کرد. این چرخه به ترتیب شامل تغییرات در مقامات سیاسی، وقوع تغییرات گسترده در قواعد رژیم و در نهایت تغییر در جامعه ی سیاسی است؛ بنابراین، تغییرات وسیع و گسترده در این چرخه، زمینه های بی ثباتی سیاسی را در عراق به وجود آورد.
کلمات کلیدی: عراق, نظام سیاسی, دیوید ایستون, بی ثباتی, صدام حسین, داعش
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1267765/