مصیب قره بیگی - University of Tehran
زهرا موسائی - Islamic Azad University
سمانه جمالی - Payam Nour
زهرا آزادی - Payam Nour

علم و فناوری به­مثابه­ اصلی­ترین نهاده­ تولید در کاهش هزینه­ها و افزایش بهره­وری شناخته می­شود. در همین ارتباط، سیاست­های اقتصادی در جهان امروز از خط­مشی تولید محوری به سوی سرمایه­محوری و بهبود کارامدی و کارایی شاخص­های اقتصادی از طریق دانش و پژوهش حرکت کرده است. از این رو، در پژوهش حاضر به بررسی مقایسه­ای میان اقتصاد مالی-فناوری و سیاست­های اشتغال­زایی در شهرداری تهران و شهرداری­های کشورهای خاورمیانه پرداخته شده است. شاخص­های مورد بررسی در اقتصاد فناوری در این پژوهش، شامل چهار حوزه­ی کارکرد سیستم اقتصادی، نرخ آموزش، نرخ دانش و تکنولوژی ارتباطات-اطلاعات می­باشد که در بازه­ی زمانی ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ بررسی شده است. نتایج نشان می­دهد که سیستم اقتصادی در قالب صادرات کالا-خدمات و تکنولوژی ارتباطات-اطلاعات تاثیر معناداری بر سیاست­های اشتغال­زایی شهرداری تهران در بازه­ی زمانی مذکور داشته­اند؛ به­گونه­ای که همبستگی مثبتی میان تقویت سیستم اقتصادی و تکنولوژی ارتباطی با افزایش اشتغال مشاهده می­شود. در سوی دیگر، دو حوزه­ی آموزش و دانش در بازه­ی زمانی ۱۹ ساله، تاثیر معناداری بر سیاست­های اشتغال­زایی و در نتیجه، افزایش کمی و بهره­وری نیروی کار نداشته است. همچنین، تحلیل آینده­پژوهانه نشان داد که شهرداری تهران در افق زمانی ۲۰۲۵ از نظر زیرساخت­های مالی و فناوری در رتبه چهاردهم کشورهای اسلامی خاورمیانه و پایین­تر از حد متوسط جهانی قرار خواهد داشت.

Technological Economy, Employment, Economic System, Tehran Municipality, Middle East, اقتصاد مالی-فناوری, اشتغال زایی, سیستم اقتصادی, خاورمیانه, شهرداری تهران