خالد کردی تمندانی - کارشناس ارشد علوم اقتصادی گروه اقتصاد دانشکده علوم اقتصادی و اداری دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
محمدعلی احسانی - دانشیار گروه اقتصاد دانشکده علوم اقتصادی و اداری دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
وحید تقی نژاد عمران - دانشیار گروه اقتصاد دانشکده علوم اقتصادی و اداری دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

بیکاری یکی از مشکلات مهم اقتصادی کشورها بوده و یافتن راه های کاهش آن همواره مورد توجه محققین و سیاستگذاران بوده است.  "اوکان" به رابطه تجربی منفی میان تولید و بیکاری دست یافت. از آن زمان مطالعات متعددی پیرامون چگونگی اثرگذاری بیکاری بر تولید در چارچوب قانون اوکان انجام گرفته؛ ولی نتایج میان کشورها و در زمان­های رونق یا رکود متفاوت است. از آن­جایی که هر  نتیجه با دلالت­ سیاستی مجزایی همراه هست، بازبینی مجدد این قانون تجربی با به کارگیری روش­های نوین اقتصادسنجی ضروری به نظر می­رسد. این پژوهش با به­کارگیری رهیافت چرخشی مارکوف اعتبار قانون اوکان در اقتصاد ایران را بر پایه داده های سال های ۱۳۹۶:۴ – ۱۳۵۷:۱ از منظر نا متقارنی درون رژیم­ها بررسی کرده است. نتایج نشان می­دهند که اثرگذاری بیکاری بر تولید نامتقارن و غیرخطی است؛ به گونه­ای که در دوره­ی رونق، تغییرات بیکاری بر شکاف تولید اثرگذار نیست؛ ولی در هنگام رکود، تکانه­ی مثبت و منفی اثری معنا­دار و نامتقارن بر شکاف تولید دارند؛ به این معنی که کاهش بیکاری با شدت بیش تری شکاف تولید را تحت تاثیر قرار می دهد.

قانون اوکان, رهیافت چرخشی مارکوف, نرخ بیکاری, ایران