کارکرد تجربه دینی در معنادهی به زندگی از دیدگاه ویلیام جیمز
عنوان مقاله: کارکرد تجربه دینی در معنادهی به زندگی از دیدگاه ویلیام جیمز
شناسه ملی مقاله: JR_SCJA-20-4_005
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_SCJA-20-4_005
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
میترا عباس زادگان - دانشجوی دانشگاه پیام نور تهران
امیر عباس علیزمانی - دانشیار گروه فلسفه دین دانشگاه تهران
جلال پیکانی - دانشیار گروه فلسفه دانشگاه پیام نور
خلاصه مقاله:
میترا عباس زادگان - دانشجوی دانشگاه پیام نور تهران
امیر عباس علیزمانی - دانشیار گروه فلسفه دین دانشگاه تهران
جلال پیکانی - دانشیار گروه فلسفه دانشگاه پیام نور
هدف از این مقاله بررسی کارکرد تجربه دینی در معنادهی به زندگی از دیدگاه ویلیام جیمز به همراه توصیف و تحلیل نقدهای طرح شده است. وی باگوهر انگاری تجربه دینی آن را شرط لازم و کافی کشف معنا می داند. او دین را امری فردی و احساسی می داند که با شواهد ذهنی بودن احساسات و خصوصی بودن امر ذهنی، به مطابقت نظر جیمز با علم جدید و اختصاصی شدن تجربه دینی و معنادهی آن پی می بریم. همچنین تبیین های تجربی جیمز فاقد قطعیت است و ضرورتی در اثبات عقلی آن نمی بیند. شواهدی همچون تلاش برای جستجوی معنا توسط همه انسان ها و جعل معنا و تقلیل معناداری به هدفمندی نشان می دهد که جستجوی معنا اساسی ترین نیروی محرکه در زندگی و وجود حس دینی در همه افراد است. نگاه جیمز بیشتر در احساس معنا است تا خود معنا. دیدگاه جیمز به تجربه دینی و معنا تحت تاثیر تفکرات پراگماتیستی ناظر به سودمندی است.
کلمات کلیدی: تجربه دینی, معنای زندگی, دین, ویلیام جیمز
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1267211/