بررسی جزایر حرارتی تبریز با رویکرد زیست پذیری شهری

  • سال انتشار: 1399
  • محل انتشار: فصلنامه پژوهش های دانش زمین، دوره: 11، شماره: 3
  • کد COI اختصاصی: JR_ESRJ-11-3_014
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 146
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمود احمدی

گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

محمد آزادی مبارکی

گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

چکیده

یکی از مهم­ترین جنبه­های رشد سریع و بدون برنامه­ریزی شهری، کاهش سطح پوشش گیاهی است که اغلب با سطوح غیرمجاز مانند ساختمان­ها و سایر سطوح نفوذ ناپذیر جایگزین می­شود. کلانشهر تبریز، یکی از مناطق شهری مهم است که با رشد سریع در شمال­غرب ایران واقع شده است. در این مطالعه، تغییرات زمانی- مکانی دمای سطح زمین (LST) با استفاده از داده­های ماهواره LANDSAT۷ سنجنده ETM+برای یک دوره ۱۵ ساله (۲۰۱۳-۱۹۹۹) با هدف زیست­پذیری شهر تبریز و دسته­بندی جزایرحرارتی شهری مطالعه شد. برای محاسبه UHI از رویکرد تکاملی فرکتال ویژه (FNEA) و همچنین برای وضعیت زیست محیطی شهری از روش قیاسی وضع بحرانی زیست محیطی (ECI) براساس LST و NDVI استفاده شد. نتایج نشان داد متوسط LST در کلان­شهر تبریز بین ۳۰ تا ۴۳ درجه سلسیوس است و از سال ۲۰۱۰ به بعد بر مقدار انحراف معیار دمای سطح زمین افزوده شد؛ به­ طوری که مقدار بیش ­از ۴ درجه سلسیوس نیز برای LST مشاهده شد. تحلیل منطقه­ای دما و پارامترهای موثر آن در کلان شهر تبریز نشان از همبستگی معنی داری بین LST با NDVI (منفی) و مناطق ساخته شده­ شهری (مثبت) وجود دارد. مهم­ترین جزایر حرارتی شهری تبریز که با استفاده از روش FNEA آشکار شدند در فرودگاه تبریز، مناطق مسکونی پر تراکم همچون ملازینال، مناطق صنعتی جنوب غربی و پایانه­های شهری تبریز دیده می­شوند. شاخص ECI نشان داد سال­های ۲۰۰۲، ۲۰۰۳ و ۲۰۰۹ بیش­­ترین مناطق طاقت فرسا را دارند؛ مقادیر SUHI و ECI در کلان شهر تبریز دارای تطابق مکانی هستند؛ لذا فضاهای سبز می­توانند به بهبود پایداری محیطی کلان­شهر تبریز برای زیست پذیری شهری کمک شایان توجهی کنند.

کلیدواژه ها

جزایر حرارتی شهری, دمای سطح زمین, روش FNEA, زیست پذیری شهری, کلان شهر تبریز

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.