خه بات درفشی - گروه میراث طبیعی، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، تهران، ایران
صارم امینی - گروه پژوهشی زمین باستان شناسی، شرکت زمین ریزکاوان، تهران، ایران
ولی جهانی - اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گیلان، ایران
ناصر رضایی - گروه میراث طبیعی، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، تهران، ایران

در زمین باستان شناسی با تشخیص و بررسی محتوای رسوبی و چینه نگاری لایه ها و مواد باستان شناسی، می توان درک کامل و صحیحی از پیشینه های باستانی به دست آورد. نوشتار حاضر گزارشی از مطالعات زمین شناختی و رسوب شناختی در محل برش رسوبی - باستانی گسکرک واقع در شهرستان رودبار است که به منظور بازسازی شرایط محیطی دیرینه انجام گرفته است. برش گسکرک شامل دو لایه رسوب آبرفتی - واریزه ای ریزدانه، با تمایز رنگ مشخص می باشد که مرز زیرین آن ها محدود به سنگ بستر رسوبی و مرز بالایی آن ها توسط نهشته های استقراری جدیدتر پوشیده شده است. رسوبات طبیعی تشکیل دهنده این دو لایه را ذرات در حد سیلت شامل می شود که تراکم بالایی را نشان می دهد. لایه پایینی (لایه I) عمدتا از رسوبات ریزدانه سیلتی با ناخالصی مواد آهکی تشکیل شده است که درون آن قطعات آهکی به صورت پراکنده مشاهده می شود. لایه II که در مرز بالایی خود توسط نهشته های طبیعی فرهنگی عصر مفرغ پوشیده شده است با وجود خرده های زغالی مشخص می شود که آن را از لایه زیرین خود متمایز می کند. مطالعه نمونه های عهد حاضر شرایط آب و هوایی خشک تا نیمه خشک را برای تشکیل افق های کربناتی شده در خاک پیشنهاد می کند. محتوای کم مواد کربناتی، رنگ قرمز- قهوه ای و همچنین وجود خرده های زغالی در لایه II که متمایز از لایه I می باشد، شرایط دیرینه محیطی متفاوتی را برای لایه II پیشنهاد می کند که به نظر می رسد با تغییر شرایط آب و هوایی، افزایش بارندگی و رطوبت و گسترش پوشش گیاهی جنگلی در منطقه همزمان بوده است.

زمین باستان شناسی, میکرومورفولوژی, رسوب شناسی, قطعات آهکی, برش رسوبی- باستانی گسکرک, رودبار