ژئومورفوتوریسم و توان سنجی ژئومورفوسایت های شهرستان سردشت با مقایسه روش های کامنسکو و رینارد

ژئومورفوتوریسم ازحوزه­های مطالعات علوم زمین و مطالعات گردشگری است؛ که بر شناخت ژئومورفوسایت­ها یا چشم­اندازهای ویژه­ ژئومورفولوژی تاکید دارد. این حوزه با ترکیب نمودن میراث­های فرهنگی، تاریخی و اکولوژیکی پتانسیل­های بالایی را در راستای برنامه­ریزی گردشگری پایدار عرضه می­کند. ارائه روش­های ارزیابی جامع در تحقق توسعه ارزش­های علمی، فرهنگی، اقتصادی و مانند آن نیز می­تواند این زمینه را اهمیت ­بخشد. در کشور ایران به رغم وجود ژئومورفوسایت­های متنوع، در زمینه ارزیابی قابلیت این چشم­اندازها و جنبه­های برنامه­ریزی آن همواره یک خلاء بزرگ در روند پایدار و نظام­مند آن احساس می­گردد. شهرستان سردشت به عنوان مطالعه موردی نمونه کامل یک منطقه مرطوب است که ژئوسایت­های در خور توجه و شاخصی در آن وجود داشته و  به عنوان یک ناحیه مستعد به منظور توسعه پایدار گردشگری قلمداد می­گردد. در این پژوهش با استفاده از مدل­های کامنسکو و رینارد سعی شده است تا بر ماهیت علمی و کاربردهای متنوع ژئومورفوسایت­های موجود در این منطقه تاکید نموده و نسبت به ارائه زیر معیارهای مختلف اقدام نماید. در این راستا با ارزیابی مدل­های مذکور بر روی سایت­های منتخب و براساس پیمایش­های میدانی، سایت­های آبشار شلماش، آبشار رزگه و چشمه تراورتن ساز گراوان بیش­ترین امتیاز را به خود اختصاص داده­اند و این موضوع نشان دهنده اهمیت بیشتر این سایت­ها نسبت به سایر سایت­هاست.

کلیدواژه ها:

ژئومورفوتوریسم ، ژئومورفوسایت ، شهرستان سردشت ، مدل کامنسکو ، مدل رینارد