بررسی میزان آلودگی رودخانه های شهرستانهای ایوان غرب و ایلام وچرداول وسیروان وهلیلان در استان ایلام به پاتوژنهای انتروکوک در فصل زمستان وتابستان

مقدمه: افزایش جمعیت ،سطح زندگی وتوسعه صنایع وکشاورزی واز طرفی محدودیت منابع آبی کشورما را درآینده باچالش جدی مواجهه خواهد کردکرد.این مسئله نیاز به برنامه ریزی و جلوگیری ازهدر رفتن آب، کنترل و حفاظت از آن را ایجاب می نماید . مطالعه دقیق منابع آب و تعیین آلاینده های آن، پیشگیری، کنترل آلودگی آن ها و استفاده بهینه از منابع آب موجود با توجه به افزایش نیاز آبی الزامی استیکی از شاخصه های آلودگی رودخانه ها به فضولات انسانی وحیوانی انتروکوک ها هستندوبا توجه به شیوع فراوان بیماریهای گوارشی مرتبط با انتروکوک ها این مطالعه ارجحیت پیدا نمودهدف:۱-ایا درآبهای سطحی شهرستانهای شمالی استان ایلام انتروکوک ها وجود دارند؟ ۲- میزان فراوانی انتروکوک ها در این رودخانه ها چه اندازه است؟۳- درکدام رودخانه ای آلودگی بیشتر است.؟۴- آیا بین تغییرات دمایی وفصول مختلف فراوانی این باکتریها تغییر میکند؟۵-دلایل این الودگی احتما لی چیست؟مواد و روش ها:در این تحقیق با نمونه برداری از ایستگاه آبهای سطحی شهرستانهای مذکور وانتقال در شرایط استانداد به آزمایشگاه میکروبیولوزی متغییرهای دما و میزان آلودگی نمونه های جمع اوری شده نسبت به باکتری انتروکوک ها در فصول زمستان و تا بستان سنجش گردید.نتایج:جمعیت انتروکوکهادر۹ ایستگاه مشخص شده درفصول تابستان و زمستان متفاوت بودند به طوری که بیشترین جمعیت انتروکوکها در رودخانه هلیلان سیمره وبیشترین جمعیت مربوط به رودخانه گنگیر می باشد. بیشترین آلودگی انتروکوک فیکالیس رودخانه جزمان وکمترین الودگی گل گل می باشد درمود انتروکوک فیسیوم هم بیشترین الودگی سیمره وکترین آلودگی در اما می باشد

کلیدواژه ها:

آلودگی ، آب های سطحی ، انتروکوک