سنجش و ارزیابی سرزندگی در فضاهای شهری محلات منطقه ۶ اصفهان

با تغییر روش های معیشتی و پیامدهای ناشی از آن، عدم حفظ تعادل متغیرهای اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطیو طراحی های عموما اتومبیل محور، نوعی گسست کالبدی، فرهنگی و اجتماعی در سطح محلات شهری ایجاد گردید کهمنجر به ناکارآمدی محلات و افول حیات و سرزندگی شهرها شد و ساکنان را نسبت به یکدیگر بیگانه ساخت. در همین راستانیاز به برنامه ریزی و طراحی فضاهای عمومی برای تشویق ساکنی ن برای استفاده مناسب از این نوع فضاها بیش از پیشضرورت دارد. هدف تحقیق سنجش و ارزیابی ابعاد سرزندگی در انواع فضاهای عمومی در منطقه ۶ شهر اصفهان است. اینپژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش انجام پژوهش کیفی - کمی است. در نخستین گام در مرحله کیفی پژوهش بابهره گیره از مطالعات کتابخانه ای به ارزیابی ابعاد و مولفه های سرزندگی پرداخته شده است و در ادامه در مرحله کمیپژوهش، تعداد ۱۵۰ پرسش نامه به صورت تصادفی در منطقه ۶ شهرداری اصفهان تک میل گشته است. به منظور سنجشوضعیت سرزندگی در منطقه از آزمون T-test یک طرفه استفاده شده و به منظور اولویت بندی شاخص های سرزندگی ازآزمون فریدمن در نرم افزار SPSS ۲۴ استفاده شده است. همچنین با هدف سنجش میزان همبستگی کیفیت سرزندگی بههریک از ابعاد مورد بررسی در پژوهشی از آزمون همبستگی گاما استفاده شده است. نتایج نشان دهنده آن است که بعدکالبدی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در منطقه ۶ شهر اصفهان از وضعیت مطلوبی برخوردار بوده همچنین پراولویت ترینشاخص ها از نظر مردم ساکن در منطقه ۶ شهر اصفهان به ترتی ب عبارتست از: کاربری های مختلط، برگزاری رویدادها،نورپردازی، امنیت و تنوع، علاوه بر این میزان همبستگی بین کیفی ت امنیت و بعد اجتماعی بالاترین میزان همبستگی بهدست آمده است. بدین صورت به ترتیب کیفیت ام نیت دارای بیشتر ین همبستگی با شاخص های اجتما عی، کالبدی، اقتصادیو فرهنگی است. بنابر این شاخص های برگزاری رویداد در محدوده، غنای حسی، حس مکان و امنیت، بیشترین تاثیر را برکیفیت امنیت داشته است.

کلیدواژه ها:

سرزندگی ، فضاهای شهری ، محلات شهری ، منطقه ۶ اصفهان