آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی و مدل LCM

تغییرات کاربری اراضی و پوشش زمین به عنوان یکی از عوامل مهم و موثر بر تغییرات محیط زیست جهانی به حساب می آیند، بنابراین درک و پیش بینی علل، فرآیندها و نتایج تغییرات کاربری اراضی به یک چالش عمده بر روی سطح کره ی زمین تبدیل شده است. امروزه فناوری سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، به طور موثر جهت شناسایی و تعیین مقدار تغییرات کاربری اراضی و اثرات آن بر محیط زیست استفاده می شوند. در مطالعه حاضر نیز هدف بررسی میزان تغییرات کاربری اراضی شهرهای شوشا و خان کندی ( در سه دوره ی زمانی ۱۳۷۸، ۱۳۸۱ و ( ۱۳۹۶ با استفاده از سنجش از دور و تصاویر ماهواره ای می باشد که بر پایه شبکه عصبی مصنوعی و به کمک مدل ساز تغییر زمین۱انجام گردید. سپس صحت سنجی نقشه ها و آشکارسازی تغییرات انجام شد. نتایج آشکارسازی تغییرات دوره اول ( ( ۱۳۸۱B۱۳۷۸ با ضریب کاپای ۸۲ درصد نشان می دهد که بیشترین افزایش مساحت در ناحیه جنگل( ۹۹۸۴ هکتار ) و بیشترین کاهش مساحت در ناحیه مرتع ۱۳۷۶۵ هکتار رخ داده است. در مرحله بعد نتایج آشکارسازی تغییرات دوره دوم ( ( ۱۳۹۶B۱۳۸۱ با ضریب کاپای ۷۸ درصد نشان داد بیشترین افزایش مساحت در ناحیه اراضی کشاورزی ( ۲۲۱۴۱ هکتار ) و بیشترین کاهش مساحت در ناحیه مرتع ( ۳۴۳۶۱ هکتار ) رخ داده است.

کلیدواژه ها:

تصاویر ماهواره ای ، تغییرات کاربری اراضی ، شبکه عصبی مصنوعی ، مدل LCM