حسین برادران - دانشجوی کارشناسی ارشد رواشناسی تربیتی دانشگاه زنجان
مسعود مرادی - عضو هیات علمی گروه روانشناسی دانشگاه زنجان

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه رشد اخلاقی، اهمالکاری با بی صداقتی تحصیلی نقش واسطه ای خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان انجام گرفت روش پژوهش از نوع همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش از بین دانش آموزان متوسطه اول که در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ در شهرستان الوند مشغود به تحصیل بودند، انتخاب شدند و به منظور جمع آوری داده ها از پرسنشامه بی صداقتی تحصیلی مک کابی و تورینتو (۱۹۹۶)، پرسشنامه اهمالکاری سولمون و راث بلوم (۱۹۸۴)، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی پاتریک، هیکس و رایان (۱۹۹۷) و پرسشنامه رشد اخلاق برای حرفه ای های سودرهامن و همکاران استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی و رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که اهمالکاری با بی صداقتی رابطه معناداری ندارد. ولی رشد اخلاقی با بی صداقتی تحصیلی رابطه منفی معنادار دارد. همچنین خودکارآمدی نقش واسطه ای معناداری در رابطه ی رشد اخلاقی و اهمالکاری با بی صداقتی با بی صداقتی تحصیلی داشت.

رشد اخلاقی، اهمالکاری تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی، بی صداقتی ، بی صداقتی تحصیلی