ارائه مدل سیاست گذاری مدیریت تقاضا برای کاهش استفاده از وسایل نقلیه شخصی در مناطق شهری با بهینه سازی مصرف منابع محدود محیط زیست (مطالعه موردی شهر تهران)

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 289

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

TTC18_262

تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1400

چکیده مقاله:

یک مدل سیاست گذاری جدید برای مدیریت تقاضا و کاهش تردد وسایل نقلیه در شهر تهران با رویکرد کاهش آلودگی هوا پیشنهاد شده است. سیاست هایی که تاکنون مورد توجه بوده اند مبنای خود را بر محدودسازی تردد در نواحی مرکزی شهر قرار داده اند و از آنجا که مسئله انتشار آلایندگی در کانون توجه آنها نبوده است به کاهش موثر آلودگی هوا نیانجامیده اند. مدل ارائه شده در پی آن است تا با توجه به نقش محوری موقعیت، شدت و مدت زمان آلایندگی وسایل نقلیه، از طریق اختصاص سهمیه آلایندگی به هر شهروند، تقاضای حمل و نقل شخصی در شهر را مدیریت نماید. مدل ارائه شده دارای چهار ویژگی مهم است: اولا به نحو موثر تردد وسایل نقلیه شخصیآلاینده از جمله موتورسیکلت ها را محدود می سازد؛ ثانیا، با توجه به اختصاص سهمیه یکسان به شهروندان با عدالت اجتماعی هماهنگ است؛ ثالثا علاوه بر کنترل ترافیک و کاهش آلودگی هوا، بودجه لازم (بدبینانه ترین و خوشبینانه ترین سناریو به ترتیب حدود ۶۴۰ و ۲۸۰۰ میلیارد تومان) برای نوسازی و توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی و پاک را نیز تامین خواهد کرد؛ رابعا، برای انطباق با شرایط اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جامعه و جغرافیایی شهر در حین اجرا، انعطاف پذیری بالایی دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت تقاضا ، آلودگی هوا ، توسعه پایدار ، مدیریت ترافیک و حمل و نقل پاک

نویسندگان

مهدی صمدزاد

عضو هیات علمی دانشکده مهندسی عمران، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران

مصطفی ناظم بکائی

کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست دانشگاه تهران