طراحی مدل اولویت بندی احداث تاسیسات جانبی راه ها (مطالعه موردی کرمان)

وقوع تعداد زیاد تصادفات جاده ای در بین راهی را ضروری می نماید . یکی از دلایل افزایش تصادفات در راه های برون شهری در ایران نبود تاسیسات بین راهی و یا کمبود این تاسیسات و همچنین قرارگیری نامناسب در راه های برون شهری ایران، توجه بیش از پیش به بخش خدمات بین راهی، اولویت بندی صحیح تاسیسات می باشد. مکان یابی اصولی تاسیسات بین راهی یکی از مهمترین گزینه ها در کاهش تصادفات بین راهی و ارایه خدمات هر چه بهتر به کاربران راه، می باشد. اولویت بندی صحیح و نظام مند با استفاده از آیین نامه های معتبر، سبب کیفیت بهتر خدمات به کاربران راه شده و همچنین سبب کاهش تصادفات و مدیریت ترافیک می شود. هدف اصلی این تحقیق اولویت بندی تاسیسات بین راهی و شناسایی ضوابط و معیارهای تاثیرگذار در مکان یابی این تاسیسات می باشد. در این تحقیق در ابتدا معیارهای تاثیر گذار در اولویت بندی تاسیسات بین راهی با استفاده از آیین نامه های معتبر، شناسایی شده، سپس به روش دلفی این معیارها ارزش گذاری می شوند. و بعد از آن با استفاده از روش AHP معیارهای مهم در اولویت بندی تاسیسات بین راهی ارزش گذاری شدند. معیارها و ضوابط تاثیر گذار انتخاب شده را در نرم افزار AHP در محور کرمان رفسنجان استفاده شد. در محیط این نرم افزار معیارها وزن دهی شد. و علاوه بر سه مجتمع خدماتی و رفاهی فعال در این محور، دو مجتمع خدماتی و رفاهی و یک ایستگاه پلیس مکان یابی و فاصله آنها از شهر کرمان، مشخص شدند.

کلیدواژه ها:

تاسیسات بین راهی ، مجتمع های خدماتی و رفاهی ، دلفی ، AHP