شناسایی عوامل بالقوه خطر وقوع تصادفات عابرین پیاده در استان گیلان با استفاده از رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری

افزایش آمار تصادفات عابرین پیاده از جمله نگرانی های اخیر در خصوص افزایش نرخ وقوع تصادفات در نتیجه ی پیشرفت تکنولوژی در صنعت حمل و نقل و جادهای است. در پژوهش حاضر سعی شد که تصادفات عابرین پیاده طی سال های ۱۳۹۶-۱۳۹۱ با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری (روش حداقل مربعات جزئی) مورد ارزیابی قرار گیرد. از جمله مزایای بهره گیری از مدل معادلات ساختاری در این پژوهش می توان به امکان بررسی متغیرهای پنهان و آشکار علل وقوع تصادفات اشاره کرد. نتایج مدل سازی نشان داد که متغیرهای وابسته به زمان و مکان وقوع تصادفات مهمترین عللی هستند که منجر به تغییرات احتمال خطر وقوع تصادفات در محل مورد مطالعه پژوهش می شود. که مدل ارائه شده در این پژوهش نشان از چگونگی تاثیرگذاری متغیرها در حوادث را دارند.

کلیدواژه ها:

مدل سازی رفتار عابران پیاده ، تصادفات عابران پیاده ، ایمنی عابران پیاده ، مدل معادلات ساختاری