بررسی حقوقی مبنای مسئولیت مدنی ناشی از حوادث هسته ای در حقوق ایران و کنوانسیون های بین المللی
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: هفتمین کنفرانس بین المللی مطالعات حقوقی و قضایی
- کد COI اختصاصی: IJCONF07_053
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 695
نویسندگان
دکترای حقوق جزا و جرم شناسی، استاد گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاداسلامی واحد بهبهان، بهبهان، ایران
کارشناس ارشد حقوق خصوصی
کارشناس ارشد حقوق خصوصی
کارشناس ارشد حقوق خصوصی
چکیده
فعالیت های هسته ای باوجود فواید فراوان برای بشر، خطرات خاصی را ایجاد می کند. عواملی نظیرتشعشعات رادیواکتیو، مسئله دفع فضولات هسته ای، احتمال وقوع انفجار اتمی در تاسیسات هسته ای ومتعاقب آن طرح مسئله شناسایی مسئول جبران خسارات اتمی و نحوه جبران آن، نگرانی ها را در این زمینهتشدید می نماید. محدوده جغرافیایی خسارت ناشی از حادثه هسته ای محدود به مرزهای ملی نیست وبه عبارت دیگر ممکن است آلودگی از طریق حادثه ای در درون یک کشور، موجب آسیب کشورهای دیگرگردد. در صورت وقوع یک حادثه هسته ای که منجر به خسارت در بیش از یک کشور شود، لازم است کهحمایت از مسدومین حادثه از طریق رژیم مسئولیت مدنی، به طور یکسان به کشورهای متاثر از حادثهمزبور اعطا گردد . در این پژوهش درصدد بیان اینکه جیران خسارت هستهای با اصل مسئولیت محض، اصلمسئولیت انحصاری و اصل مداخله دولت در جبران خسارت هسته ای؛ قابل توجیه می باشد که باید گفتمحتوای کنوانسیون های بین المللی، ضمن فاصله گرفتن از مسئولیت مبتنی بر تقصیر، بر مسئولیتانحصاری بهره بردار تاسیسات هسته ای تاکید کرده و تکلیف بیمه یا تضمین مالی مناسب را بر عهدهبهره بردار قرار داده اند؛ اما در حقوق ایران در زمینه جبران خسارت هسته ای مقررات ویژهای وضع نگردیده ومسئولیت مدنی حوادث ناشی از تاسیسات هسته ای، مبتنی بر قواعد عام مسئولیت مدنی است و در اینخصوص از قواعدی چون اتلاف، تسبیب، تقصیر و نفی ضرر، نسبت به اشخاصی که خسارت به آنها منتسبباشد، استفاده می گردد. لذا؛ در پژوهش حاضر با بررسی کنوانسیون های بین المللی و قوانین داخلی ایران درزمینه جبران خسارات هسته ای و مقایسه این دو، به ارائه بهترین راه حل در راستای جبران خسارت وپیشگیری از تضییع حقوق زیان دیدگان در سطح ملی و بین المللی پرداخته می شود.کلیدواژه ها
مسئولیت مدنی، حوادث هستهای، جبران خسارت، تاسیسات اتمیمقالات مرتبط جدید
- بیمھ مسئولیت مدنی در ایران و تحلیل ماھیت شرط مطالبھ
- بررسی حقوق اقلیت ها در نظام حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران در چارچوب اصل ۱۴ قانون اساسی
- رویکرد حقوق بین الملل به کاهش سوزانده شدن گاز همراه (gas flaring)
- رویکرد حقوق بین الملل به جذب و ذخیره سازی کربن (ccs)
- مطالعه جرم شناختی ساختار روانی مرتکبین جرایم تروریستی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.