بررسی نقش مایه های ادبیات پایداری در نمایشنامه بیوه ها اثر آریل دورفمان

ادبیات، نشانگر اندیشه ها و احساسات نویسنده نسبت به رویدادهایی است که در جهان پیرامون رخ می دهد.نویسندگان و شاعران حوادث موجود در جامعه را ابتدا کشف می کنند، سپس تجربه و احساس می کنند و با ذوقو قریحه هنرمندانه خود آنها را به تصویر می کشند تا خوانندگان و مخاطبان خود را نسبت به شرایط اجتماعیدوران خود، آگاه سازند. صرف نظر از ویژگی های این نوع ادبیات، آنچه وجه ممیزه آن از سایر مقوله های ادبیاست، در پیام و مضمون آن نهفته است. بدین معنا که آثاری از این دست اغلب آیینه دردها و مظلومیت هایمردمی هستند که قربانی نظام های استبدادی شده اند. آریل دورفمان نویسنده ای است که در شرایط استبدادیرژیم های آمریکای جنوبی به ویژه کشور شیلی، همواره دست به تجربه آثاری زده است که در بطن خود میل بهمقاومت و پایداری را پرورانده است. نگارنده در این جستار، سعی در نشان دادن مولفه های ادبیات پایداری درنمایشنامه بیوه ها را دارد و همچنین به تحلیل نقش مقاومت و مبارزه با توجه به مولفه هایی که شرح داده خواهدشد در اثر دورفمان می پردازد.

کلیدواژه ها:

ادبیات پایداری ، نظام های استبدادی ، آریل دورفمان ، نمایشنامه بیوه ها