عصر دیجیتال: دنیای نامتمرکز هوشمند

بلاکچین، به زبان ساده، زنجیرهای از بلوک ها است. بلوک، در واقع اطلاعات دیجیتال است که در یکپایگاه عمومی داده ها ذخیره می شود از مزایای بلاک چین، کاهش نیاز به واسطه ها یا اشخاص ثالث(تمرکززدایی) در فرآیند بلاک چین است. در ضمن، تراکنش های بلاکچین را می توان با منطق محاسباتیگره زد و برنامه ریزی کرد. بنابراین کاربران می توانند الگوریتم ها و قوانینی (قراردادهای هوشمندی) تنظیمکنند که سبب تراکنش های خودکار بین گره ها (رایانه ها) شوند. مکانیسم کار بلاکچین می تواند جایگزینکارهای دستی شود، اگر از تراکنش های خودکار بین طرفین استفاده شود. بیتردید فناوری بلاکچین، ازطریق دو جنبه یعنی «قرارداد هوشمند» و «عدم تمرکز»، در حال دگرگونی بنیادین ساختارهای دنیای پیرامونمان است. بهره مندی از«قرارداد هوشمند» به همراه «توکن سازی»، امکان ظهور «دارایی هوشمند»، «اقتصاد هوشمند»، «هویت هوشمند»، «شهر هوشمند» را فراهم کرده است. ضمنا «تمرکز زدایی» از طریق «برنامه های غیرمتمرکز» DApp، امکان ظهور «سازمان های غیرمتمرکز» DO، «سازمان های خودمختار غیر متمرکز» DAO، «شرکت های خود مختار غیرمتمرکز» DAC، «سازمان خود مختار غیر متمرکز دولت الکترونیک» و «جامعه خود مختار غیرمتمرکز» DAS، را فراهم کرده است. بنابراین دنیای فردا در تمامی حوزه ها، به ویژه در دنیای کسب وکار و اقتصاد، «نامتمرکز» و «هوشمند» خواهد بود.

کلیدواژه ها:

بلاک چین ، فناوری دفترکل توزیع شده ، توکن ، عدم تمرکز ، قرارداد هوشمند