تحلیل و اولویت بندی آسیب های اجرای برنامه های حوزه خدمات شهری (مطالعه موردی: شهرداری تهران)

تردیدی نیست که مدیریت صحیح یک شهر بطور پیوسته نیازمند ردیابی و شناخت عوامل منحرف کننده فعالیت­ها از مسیر اجرای بهینه آنها بوده تا به تبع آن کنترل و برطرف کردن تنگناها و عوامل منحرف­کننده امکان­پذیر باشد. تحقیق پیش رو با هدف شناسایی مسائل اجرایی برنامه­ها و فعالیت­های روزمره حوزه خدمات شهری شهرداری تهران انجام شده و سوال اصلی این تحقیق عبارت است از "چه عواملی و با چه اولویتی اثربخشی اجرای برنامه های شهرداری تهران در حوزه خدمات شهری را کاهش می­دهند؟". بنابراین تحقیق پیش رو به لحاظ ماهیت توصیفی- تحلیلی و به لحاظ هدف کاربردی است. ترکیب نتایج ۲۲۱ پرسش­نامه و ۴۶ مصاحبه عمیق و نیمه ساختارمند در قالب مدل فرایند سلسله مراتبی(AHP) بدین ترتیب بوده است که: نارسایی­های قانونی مهم­ترین نارسایی در اجرای برنامه­های حوزه خدمات شهری محسوب می­شوند، و پس از آن سیاست­های منابع انسانی، مدیریت بنگاهها، مسائل مالی، نارسایی­های حاصل از مشارکت همگانی و عدم توجه کافی به واقعیت­ها در تدوین  برنامه­ها و اخذ تصمیمات، به ترتیب اهمیت در جایگاه دوم تا ششم مختل کننده­های ارائه خدمات شهری جای می­گیرند و نقش ساختار سازمانی شهرداری تهران در کاهش اثربخشی ارائه خدمات شهری رد می­شود.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، مسائل اجرایی ، خدمات شهری ، شهرداری تهران ، مدل فرایند سلسله مراتبی