مجید اسکندرپور - ندارم
لطفعلی کوزه گر کالجی - استاد
یاسین حنیفی اصل - دانشجو
ناصر شیخکانلوی میلان - دانشجو

پیاده­روی به عنوان یکی از بنیادی­ترین، ارزانترین، سالمترین، پاکترین و دراستطاعت­ترین شیوه­های    آمد و شد، تفریح و اجتماعی شدن شهروندان به شمار می­رود. از آنجا که آغاز و پایان نزدیک به همه      جابه­جایی­های درون شهری با پیاده­روی گره خورده است و این شیوه آمد و شد دارای پیامدهای مطلوب اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی بسیاری است، ارزیابی قابلیت پیاده­روی شهر، به عنوان یکی از      دغدغه­های برجسته برنامه­ریزی شهری نوین مطرح می­باشد. بنابراین آسیب­شناسی عملکرد فضاهای عمومی شهری با اهداف پیاده­مداری به عنوان برجسته­ترین هدف این پژوهش مطرح شده است. در همین زمینه تلاش پژوهش باشنده بر این بوده تا عملکرد فضاهای عمومی بخش مرکزی شهر ارومیه را از نگاه میزان ایمنی و راحتی در پیوند با اهداف پیاده­مداری، مورد ارزیابی و بررسی قرار دهد. روش پژوهش پیمایشی بوده و گردآوری داده­ها بر پایه مطالعات اسنادی-کتابخانه­ای و بررسی­های میدانی (در قالب کاربست ابزاری چون چک­لیست، مطالعات کارشناسی، مشاهده و عکس­برداری از محدوده) بوده است. در تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از نرم­افزارهای آماری و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) استفاده شده است. دستاوردهای پژوهش نشان می­دهد که هر چند بخش مرکزی شهر ارومیه دارای بیشترین بار ترافیکی و جمعیتی در سطح شهر می­باشد، اما به لحاظ شاخص­های مرتبط با تسهیلات پیاده روی دارای وضعیت مطلوبی نبوده و این امر با بنیادهای پیاده­مداری سازگار نمی­باشد. در این راستا، راه­حل­ها و پیشنهادهایی ارائه گردیده است. 

آسیب شناسی عملکردی, فضاهای عمومی شهری, پیاده مداری, قابلیت پیاده روی, بخش مرکزی شهر ارومیه