سارا پاشنگ - دانشگاه آزاد اسلامی کرج
مرجان حسین زاده تقوایی - دانشگاه ازاد اسلامی کرج
محمد رضا بلیاد - دانشگاه ازاد اسلامی کرج
زهرا ونکی فراهانی

هدف: هدف پژوهش نعیین میزان اثربخشی گروه درمانی با رویکرد معنا درمانی بر سلامت عمومی سالمندان بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه و پیگیری و جامعه آماری شامل کلیه سالمندان مراجعه کننده به مرکز توان بخشی یاس در ۶ ماه اول سال ۱۳۹۳ بود که تعداد آن ها حدود ۱۵۰ نفر برآورد شد. نمونه پژوهش ۲۴ سالمند ۷۵-۶۵ ساله بود که به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ۱۲ نفره گواه و آزمایش جایگزین شد. پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (۱۹۷۸) در هر ۳ مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری اجرا شد. مداخله شامل ارائه بسته معنا درمانی(فرانکل، ۱۳۷۴) به شیوه گروهی بود که در ۸ جلسه ۲ ساعته، هفته ای ۲ جلسه برای گروه آزمایش ارائه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس با اندازه­گیری های مکرر استفاده شد. یافته ها: یافته­ها نشان داد مداخله با رویکرد معنا درمانی سلامت عمومی سالمندان را افزایش داده است (۰۴/۵ =F،  ۰۰۱/۰ =P). نتایج حاصل از پیگیری نیز حاکی از ماندگاری اثر درمان در طول زمان بود (۵۷۷/۸ =F ، ۰۰۲/۰ =P) نتیجه گیری: این شیوه درمانی می تواند به سالمندان کمک کند تا وضعیت سلامت روانی خود را بهتر بشناسند و بیش تر به زندگی امیدوار شوند. بنابراین لازم است درمان گران نیز با افزایش دانش و تجربه خود در این زمینه امکانات رشد و سلامت روانی سالمندان را فراهم سازند.

سالمندان, سلامت عمومی, گروه درمانی, معنا درمانی