ویژگی های روان سنجی نسخه تجدیدنظرشده آزمون جهت گیری زندگی

چکیدههدف: هدف پژوهش تعیین ویژگی های روان سنجی آزمون جهت گیری زندگی شی یر، کارور و بریجس (۱۹۹۴) در زنان ایرانی بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری ۴۰۰ نفر از مادران دانش آموزان یکی از مدارس دخترانه منطقه یک شهر تهران بود که در نیم سال اول سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴ با روش نمونه­گیری دردسترس ۱۲۰ مادر به ازای هر متغیر ۱۰ نفر با هدف کشف ساختار عاملی زیربنایی آزمون جهت­گیری زندگی انتخاب و آزمون مذکور در مورد آن­ها اجرا شد. ۲۰۰ زن نیز به ازای هر متغیر ۲۰ نفر با هدف فرض­آزمایی و تعیین میزان برازندگی الگوی مفروض با داده­های مشاهده­شده انتخاب و آزمون جهت گیری زندگی، مقیاس ارزیابی استرس رویلی، روسچ، جاریکا و واگان (۲۰۰۵)، مقیاس رضایت از زندگی دینر، ایمونس، لارسن و گریفین (۱۹۸۵) و فهرست عواطف مثبت و منفی واتسون، کلارک و تلگن (۱۹۸۸) در مورد آن­ها اجرا شد. یافته ها: نتایج نشان داد آزمون جهت گیری زندگی از دو عامل خوش بینی و بدبینی تشکیل شده و با داده­ها دارای برازش مطلوبی است. بررسی روایی سازه آزمون جهت­گیری زندگی نشان داد ضریب همبستگی دو عامل خوش­بینی و بدبینی با آزمون رضایت از زندگی به ترتیب ۳۳/۰ و ۳۵/۰، با عاطفه مثبت ۳۳/۰ و ۲۰/۰-، با عاطفه منفی ۲۲/۰- و ۲۶/۰ و با ارزیابی های شناختی شامل تهدید ۲۰/۰- و ۳۰/۰، با چالش ۱۸/۰ و ۲۰/۰- و با منابع ۲۲/۰ و ۱۷/۰؛ و ضرایب همسانی درونی آزمون نیز برای خوش بینی ۸۸/۰ و برای بدبینی ۷۷/۰ است (۰۰۱/۰=P). نتیجه گیری: آزمون جهت گیری زندگی به­مثابه ابزاری دقیق، از روایی و پایایی مطلوبی برای سنجش سبک ارجح زنان ایرانی برای پیش­بینی وقوع رخدادهای مثبت و منفی در آینده، برخوردار است. 

کلیدواژه ها:

جهت گیری زندگی ، خوش بینی ، روایی سازه ، روایی عاملی ، نسخه تجدیدنظرشده