محمد غفوری - Payame Noor University, Tehran, Iran
غلامرضا بخشی خانیکی - Payame Noor University, Tehran, Iran
مهرداد هاشمی - Department of Medical Biotechnology, Medical Sciences Branch Islamic Azad University of Tehran, Tehran, Iran

مقدمه: اطلاعات محدودی در رابطه با سمیت و آسیب ژنی نانوذرات موجود است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر سیتوتوکسیک و پتانسیل جهش زایی نانوذرات نقره بیوسنتز شده به وسیله عصاره آبی گیاه فلوس (Cassia fistula) بود. روش بررسی: بدین منظور محلول نیترات نقره و عصاره آبی میوه گیاه فلوس به نسبت ۹ به ۱ مجاور شدند. پس از تغییر رنگ محلول، تولید نانوذرات نقره به وسیله روش های اسپکتروفتورمتری، پراش پرتوی ایکس، تهیه میکروگراف به وسیله میکروسکوپ الکترونی عبوری و آزمون پراکندگی نور پویا مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه پتانسیل جهش زایی نانوذرات تولیدی به وسیله آزمون ایمز بررسی شد و در نهایت خاصیت سیتوتوکسیک نانوذرات نقره بر روی رده سلولی ۴T۱ در زمان های ۲۴ و ۴۸ ساعت بررسی شد. یافته ها: تغییر رنگ محلول پس از ۱۶ ساعت مشاهده شد که نشان دهنده تولید نانوذرات نقره بود. حضور نانوذرات نقره به وسیله آزمون های اسپکتروفتومتری، پراش اشعه ایکس و تصاویر میکروسکوپ الکترونی عبوری تایید شد. آزمون تفرق دینامیک نور مشخص کرد که غالب نانوذرات تولید شده در اندازه ۶/۳ الی ۵/۴ نانومتر هستند. نتایج آزمون ایمز نشان داد که نانوذرات نقره در هیچ یک از رقت های مورد آزمایش خاصیت جهش زایی از خود نشان نمی دهند. همچنین آزمون MTT تایید نمود که نانوذرات بیوسنتز شده دارای اثر سیتوتوکسیک وابسته به دوز هستند. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی بر آن بود که نانوذرات نقره می توانند به عنوان یک گزینه مناسب جهت استفاده در صنایع گوناگون مطرح شوند هرچند که اثرات جانبی نانوذرات نقره می بایست به صورت دقیق تری مورد مطالعه قرار گیرند.  

Silver, Nanoparticles, Biosynthesis, Mutagenicity test, Cytotoxic Agentsic, نانوذرات, نقره, بیوسنتز, آزمون جهش زایی, عوامل سیتوتوکسیک