علی برزگری - Department of physical education, Payame Noor University, Tehran, Iran
مریم شعبانلو - Department of physical education, Payame Noor University, Tehran, Iran
معصومه حنانی - Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Tehran (Kish International Campus), Kish, Iran

زمینه و اهداف: PPARγ از جمله پروتئین هایی است که در سوخت و ساز چربی در شرایط فیزیولوژیکی و متابولیکی نقش بسیار مهمی دارد. لذا هدف از پژوهش حاضر تاثیر سه شیوه تمرینی HIIT، HIT وMIT بر بیان ژن PPARγ۲ در بافت چربی زیر پوستی موش های نر ویستار بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۳۲ رت نر نژاد ویستار به صورت تصادفی در ۴ گروه مساوی کنترل، تمرین تداومی با شدت متوسط (MIT)، تمرین تداومی شدید (HIT) و تمرین تناوبی شدید (HIIT) تخصیص یافتند. ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، رت ها بیهوش شدند و نمونه بافت چربی زیرپوستی رت ها استخراج و برای تعیین میزان بیان ژن PPARγ۲ با استفاده از روش آزمایشگاهی RT-PCR مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: اگرچه انجام هر سه روش تمرینی باعث افزایش بیان ژن PPARγ۲ نسبت به گروه کنترل شد (۰۰۱/ ۰ =p)، با این حال تفاوت معناداری میان گروه های تمرینی در تغییرات PPARγ۲ مشاهده نشد. نتیجه گیری: تمرینات ورزشی MIT و HIT و HIIT سبب افزایش بیان ژن PPARγ۲ می شوند، و این افزایش در گروه تمرینی HIT نسبت به بقیه گروه های تمرینی بیشتر بوده است که به نظر می رسد افزایش بیان این ژن به طول مدت اجرای تمرین وابسته باشد.  

Endurance Training, High Intensity Interval Training, Adipose Tissue, PPARgamma۲, تمرین استقامتی, تمرین تناوبی شدید, بافت چربی, PPARγ۲