واکاوی حقوقی کلاهبرداری سایبری

در اکثر جرایم سایبری،عنصر مادی یکسان بوده و امروزه بستر فناوری این جرم ها نیز یکی شده است. شکل یکسان ارتکاب از حیث اجزای عنصر مادی یا یکسانی به واسطه بستر فناوری است. در جرایم رایانه ای به واسطه زیرساخت جهانی مکان ارتکاب جرم به تمام کره زمین توسعه یافته است. کلاهبرداری سنتی که مانند کلاهبرداری سایبری مرکب است با فعل م ثبت اتفاق می افتد و طرفی که جرم بر او اتفاق می افتد می بایست انسان باشد و اغفال و فریب مقوله ی ضروری است اما در توسعه ی داده ی رایانه ای طرفی که جرم بر او واقع می شود رایانه است و نیازی به فریب نیست خواه رایانه فریب بخورد یا نخورد جرم محقق می شود. موضوع این جرم علاوه بر مال، منفعت، امتیاز و خدمات نیز هست. در این جرم، وقوع ضرر یا انتفاع شرط نیست برخلاف کلاهبرداری کلاسیک. یعنی به مجرد تحصیل، کلاهبرداری محقق می شود، هرچند که به بردن مال منتهی نگردد. در نتیجه کلاهبرداری رایانه ای به لحاظ خلاقیت مرتکب آن و سهولت و کثرت آن، شایع ترین جرم اقتصادی فضای مجازی و رایانه ای محسوب می شود. کلاهبرداری رایانه ای با کیفیات و شرایط غیرقابل انکاری که دارد، قانونگذار ناگزیر به شناسایی آن در کنار کلاهبرداری کلاسیک شده است. چراکه کلاهبرداری رایانه ای در دنیای جدید با امکانات بی شماری تحقق می یابد. تفاوت هایی که در عناصر کلاهبرداری کلاسیک و رایانه ای وجود دارد، موجب شده که مقررات مربوط به کلاهبرداری رایانه ای و کلاسیک یکسان نباشد.

کلیدواژه ها:

عملیات متقلبانه ، سایبر ، کلاهبرداری سایبری