مریم اساسه - استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات تهران، تهران، ایران

مقدمه: حرکت مبدا یادگیری است و فرایندهای ذهنی عالی تر، پس از رشد مناسب دستگاه حرکتی به وجود می آید و این مطلب اهمیت مشکلات حرکتی در افراد دارای اختلال یادگیری خاص را نشان می دهد. با توجه به شیوع بالای اختلال یادگیری این پژوهش با هدف بررسی و مقایسه شش حرکت بنیادی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری خاص با  کودکان عادی انجام شد.   روش کار: روش مطالعه حاضر توصیفی از نوع علی مقایسه ای (پس رویدادی) بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه ی دانش آموزان پایه ی تحصیلی دوم تا چهارم ابتدایی شهر تهران بود که در سال تحصیلی ۹۴-۹۳ مشغول به تحصیل بودند. از جامعه مورد نظر  به روش نمونه گیری در دسترس ۴۰ کودک با اختلال یادگیری خاص و ۴۰ کودک عادی انتخاب شد. آزمودنی ها از لحاظ سن و پایه تحصیلی همتاسازی شدند. سپس آزمون محقق ساخته حرکات بنیادی بر روی آنها اجرا شد. داده های حاصل با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شد. نتایج: یافته ها تفاوت معنی داری را در حرکات بنیادی در دو گروه نشان دادند. با توجه به یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که حرکات بنیادی کودکان با اختلال یادگیری خاص در مقایسه با کودکان عادی دچار نقص است. نتیجه گیری: اولین پاسخ رفتاری کودک از نوع حرکتی است که در فرایند یادگیری امری قابل توجه است. حرکات بنیادی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری خاص تفاوت زیادی با کودکان عادی دارد، که توانبخشی این اختلال می تواند به تمرکز این افراد کمک کند. این تحقیق برای خانواده ها و مدارس کاربرد دارد.  

حرکات بنیادی, کودکان, اختلال یادگیری خاص