ارزیابی شاخص های سلامت عمومی جهت پیش بینی رضایت زناشویی در زوجین سالمند

زمینه و هدف: با توجه به افزایش امید به زندگی و افزایش جمعیت سالمندان، توجه به وضعیت سلامت عمومی و رضایت زناشویی می تواند زمینه بهبود شرایط زندگی سالمندان را فراهم کند. هدف از این مطالعه تعیین شاخص های سلامت عمومی جهت پیش بینی رضایت زناشویی در زوجین سالمند بود. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی ۱۱۰ زوج سالمند ساکن شهر قزوین انجام شد. نمونه گیری به صورت خوشه ای دو مرحله ای انجام شد. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه دموگرافیک، سلامت عمومی و رضایت زناشویی انریچ استفاده شد. از آزمونهای آماری توصیفی و رگرسیون چند متغیره برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شدیافته ها:در مطالعه حاضر میانگین سنی زنان ۱۵ / ۶۴ ( ۴۶ / ۵ ( سال و میانگین سنی مردان ۶۸ / ۶۷ ( ۹۳ / ۶ ( سال بود. میانگین رضایت زناشویی سالمندان مورد مطالعه ۷۲ / ۱۰۹ ± ۵۸ / ۱۲ بود. نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد که جنس ) ۰۵۰ / ۰ = P= ۱۶۹ / ۰ B (، سن ) ۵۶۷ / ۰ = P= ۰۹۷ / ۰ B ،) سن ازدواج ) ۰۰۲ / ۰ = P = ۲۱۴ / ۰ B (، علائم جسمانی ) ۰۱۳ / ۰ = P = ۲۳۳ / ۰ B (، اضطراب و بی خوابی ) ۰۰۸ / ۰ = P = ۲۲۷ / ۰ B(، اختلال در عملکرد اجتماعی ) ۱ ۰۰/ P<۰ ,وB=۰/۳۲۶( و افسردگیB=۰/۳۵۶,P>۰/۰۰۱ به طور معناداری رضایت زناشویی را پیشگویی کردندنتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که ابعاد مختلف سلامت عمومی از جمله علائم جسمانی، اضطراب و بی خوابی، اختلال در عملکرد اجتماعی و افسردگی می توانند رضایت زناشویی زوجین سالمند را تحت تاثیر قرار دهند. لذا با انجام مداخلات در این حیطه ها و ارتقاء سطح سلامت عمومی می توان موجب افزایش رضایت زناشویی و متعاقبا کیفیت زندگی سالمندان شد.

کلیدواژه ها:

سالمندان ، رضایت زناشویی ، سلامت