تاثیر بحث گروهی مراقبت محور بر روی فرسودگی مراقبین بیماران مبتلا به سکته مغزی

با توجه به پیشرفت بیماری های مزمن از جمله سکته مغزی و پیدایش مشکلات جسمی و روانی برای این بیماران در طول دوره بیماری و فرایند درمان، نیاز به یک فرد برای مراقبت از بیماران وجود دارد. مراقبین در روند مراقبت از بیمار ممکن است با مشکلات زیادی رو به رو شده که در نهایت منجر به فرسودگی آن ها شود. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر بحث گروهی مراقبت محور بر روی فرسودگی مراقبین انجام شد.مواد و روش ها:مطالعه حاضر یک مطالعه مداخله ای از نوع نیمه تجربی دو گروهی با طرح قبل و بعد بود که بر روی ۴۰ نفر از مراقبین بیماران بستری در بخش نورولوژی بیمارستان سینا شهر همدان که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و سپس به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند (گروه آزمون=۲۰، گروه کنترل= ۲۰)، صورت گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه فرسودگی مراقبین زاریت بود که قبل و بعد از مداخله توسط دو گروه تکمیل گردید. در گروه مداخله علاوه بر آموزش های روتین پرسنل، ۶ جلسه بحث گروهی مراقبت محور با حضور محقق و پرسنل مجرب برگزار گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون های تی زوجی، مستقل و کای اسکوئر و با استفاده از نرم افزار ۲۲ SPSS تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها:نتایج این مطالعه نشان داد که بین دو گروه مطالعه، از نظر میانگین نمرات فرسودگی و ابعاد آن قبل از مداخله هیچ تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت ) ۰۵ / p>۰ (. پس از مداخله از نظر میانگین نمرات فرسودگی و ابعاد اجتماعی ) ۰۰۲ / p=۰ ( و عاطفی ) ۰۲۹ / p=۰ ( تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه مورد مطالعه مشاهده شد اما این تفاوت در ابعاد فردی، اقتصادی و کلی معنی دار نبود ) ۰۵ / p>۰ .نتیجهگیری: با توجه به تاثیرگذار بودن بحث گروهی مراقبت محور بر کاهش فرسودگی مراقبین بیماران مبتلا به سکته مغزی، میتوان مراقبین را به حضو ر در جلسات آموزشی و قرار گرفتن در برنامه مراقبت های پس از ترخیص بیمار به منظور کاهش فرسودگی تشویق کرد.

کلیدواژه ها:

بحث گروهی ، فرسودگی مراقب ، سکته مغزی