بررسی مروری اثرات اقدامات دارویی بر کاهش سطح دلریوم بعد از جراحی سالمندان تحت جراحی الکتیو غیر قلبی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 486

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ELDERHEALTH01_036

تاریخ نمایه سازی: 8 شهریور 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: حدود هشتاد درصد از سالمندان که تحت عمل جراحی قرار می گیرند، دچار دلریوم بعد از عمل می شوند که آن ها را به یک گروه پر خطر ابتلا به این عارضه تبدیل می کند. پیشگیری و درمان به موقع دلریوم می تواند باعث کاهش مدت اقامت در بیمارستان، کاهش عوارض داخل بیمارستانی و هزینه های مراقبت های بهداشتی شود. این مطالعه با هدف بررسی مروری اثرات اقدامات دارویی بر کاهش سطح دلریوم بعد از جراحی سالمندان تحت جراحی الکتیو غیر قلبی صورت گرفت. با روش جستجو: در این مطالعه مروری سیستماتیک، مقالات منتشر شده بین سالهای ۲۰۱۶ الی ۲۰۲۱ در بانک های اطلاعاتی Web of SCOPOS ،PubMed ،sciencesو همچنین مرورگر Google scholar با استفاده از کلیدواژه های دلریوم پس از عمل، بیماران سالمند، جراحی و همه ی ترکیبات احتمالی کلمات بررسی شد، برای پایگاه های انگلیسی زبان از کلیدواژه های معادل Postoperative delirium surgery elderly patients و ترکیبات آن ها استفاده و تمامی مطالعات غیر مرتبط حذف گردیدند. یافته ها: بر اساس مطالعات منتشر شده، هالوپریدول برای درمان دلریوم بعد از عمل اثر مثبتی دارد. همچنین افزودن کویتاپین به این رژیم دارویی در مقایسه با استفاده تنها از هالوپریدول منجر به رفع حدودا ۳.۵ روز سریع تر دلریوم بعد از عمل می شود و آژیتاسیون و طول بستری بیماران در بیمارستان را کاهش می دهد. در نتایج مطالعاتی دیگر، دکسمدتومیدین خطر این عارضه را در بیماران مسن پس از جراحی غیر قلبی رکاهش می دهد. کاهش بروز و نیز کاهش مدت زمان دلریوم توسط دکسمدتومیدین در مطالعاتی دیگر تائید شده است. همچنین بیان گردید که مداخلات همزمان دارویی و غیر دارویی، استفاده از داروهای ضد روان پریشی و درمان دکسمدتومیدین می تواند با موفقیت میزان دلریوم پس از عمل در بیماران مسن که تحت عمل جراحی انتخابی و غیر قلبی قرار دارند را کاهش دهد. نتیجه گیری: دلریوم پس از جراحی در سنین سالمندی، به طور قابل توجهی با نتایج بالینی نامطلوب همراه است. علیرغم مطالعات متعدد انجام گرفته در موضوع کاهش سطح دلریوم پس از جراحی در سالمندان، در مورد استراتژی های پیشگیری یا مدیریت آن اتفاق نظر مشخصی وجود ندارد. ارائه ی یک الگوریتم مبتنی بر شواهد جهت پیشگیری، تشخیص و مدیریت دلریوم بعد از عمل بر اساس داده های موجود می تواند به کنترل بهتر این عارضه منجر شود. پیشگیری و تشخیص شامل تلاش های متخصص بیهوشی و تیم مراقبت های بالینی بعد از عمل است. ارائه ی آموزشهای دوره ای لازم جهت ارتقاء سطح آگاهی کادر پزشکی و پرستاری واحدهای مراقبت های پس از جراحی درباره ی آخرین روش های کنترل این عارضه بر اساس مطالعات داخلی و بین المللی انجام گرفته، می تواند به کاهش سطح این عارضه و نیز عوارض ناشی از آن بیانجامد. با این حال، مطالعات با کیفیت بالا در این حوزه کم تعداد هستند. مطالعات آینده باید این روش های دارویی پیشگیرانه را به مداخلات چندقسمتی و بین رشته ای اضافه کنند تا از دوره ی قبل جراحی تا دوره ی بستری بعد از عمل، هر چه بیشتر ریسک فاکتورهای بروز دلریوم برطرف گردد.

کلیدواژه ها:

Surgery elderly patients Postoperative delirium.

نویسندگان

محمد رستمی

دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه،کرمانشاه،ایران

فرشته جلالوندی

مربی، کارشناس ارشد داخلی جراحی، عضو هیئت علمی گروه اتاق عمل، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.

سعیده زرگانی

دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه،کرمانشاه، ایران