راهبردهای گوناگونی برای سازگاری در سرای سالمندان:یک مطالعه مردم نگاری

مقدمه واهدف: ازدیاد جمعیت سالمندان نیاز به مراقبت طولانی مدت در آنان را افزایش داده است. به همین جهت، تعدادی از سالمندان برای مراقبت، نیازمند سرای سالمندان می گردند. سالمندان ، در سرای سالمندان نیازمند سطوح بالاتری از مراقبت های سلامتی می باشند. از طرفی سیستم مراقبتی سرای سالمندان دارای خرده فرهنگ خاص خود می باشد؛ لذا بررسی فرهنگ مراقبت در سرای سالمندان یک ضرورت است و شناخت آن باید با یک دید فرهنگی انجام شود. لذا مطالعه حاضر باهدف تبیین درک و تجربیات سالمندان ومراقبین در رابطه با چگونگی و شرایط مراقبت در سرای سالمندان فرهنگ طراحی و اجرا گردید. سوال کلی پژوهش، سازگاری سالمندان ومراقبین در سرای سالمندان چگونه است؟ می باشد روش کار: مطالعه حاضر با رویکرد مردم نگاری متمرکز و بر اساس مدل چرخه واکاوی تکاملی و گامهای دوازده گانه Spradly (۱۹۸۰) در دو سرای سالمندان زنان و مردان، در استان کرمان به مدت سه سال انجام شد. جمع آوری داده ها از طریق کار میدانی، مشاهده مشارکتی، مصاحبه رسمی و غیر رسمی با ۳۱ نفر کارکنان مدیران، پرستاران، اعضای تیم توانبخشی و مراقبین و ۱۰ نفر سالمندان که دچار بیماریهای شناختی نبودند، صورت گرفت. در تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس گامهای تحلیل قلمرو از تحلیل تاکسونامی، تحلیل مولفههای تشکیل دهنده فرهنگ و کشف درون مایه های فرهنگی بهره گرفته شد. این مردم نگاری به صورت داستانی، نیمه داستانی و تفسیری نگارش شده و برای دقت علمی و اعتبار داده ها از روش Lincoln و Guba شد. نتایج: تحلیل داده های حاصل از مصاحبه ها ومشاهدات منجر به شناسایی دو طبقه درون مایه اصلی وهفت درون مایه فرعی شد که طبقه اصلی عبارت بودند از: تقابل تا تطابق در سازگاری سالمندان با چهار زیر طبقات (آرزوی بازگشت در عین بی توجهی از سوی خانواده، تطابق جیری تسلیم معنوی، تلاش برای همانندسازی سرای سالمندان با منزل ، تمایل به داشتن استقلال در فعالیت های روزانه و تلاش مراقبین برای سازگاری با دو زیر طبقه (از عدم علاقه تا عجین شدن اجباری و تمرکز بر ارزش اخلاقی). نتیجه گیری: در این مطالعه سالمندان ومراقبین رهبردهای گوناگونی برای سازگاری با سرای سالمندان تجربه نمودند. برخی شرایط برای سازگاری در سرای سالمندان فراهم نبود. مراقبت در سرای سالمندان حاکی از جو فرهنگی حاکم بر سرا بود. مراقبت در سرا بیشتر متمرکز بر بعد فیزیکی و رفع نیازهای آنی سالمندان انجام می شد. این در حالی که مراقبت کل نگر، نقش اساسی در کیفیت مراقبت از سالمندان دارد. درک این که چرا چنین مکانی اغلب به وسیله سالمندان به عنوان یک نقطه شکست در نظر گرفته می شود، اهمیت دارد. همچنین از نتایج مولفههای فرهنگی سالمندان ومراقبین دشواری برای سازگاری با شرایط و فرهنگ مراقبت در سرای داشتند. بنابراین برای توسعه ی مراقبت کل نگر که سازگاری و ایجاد محیط برای ارامش سالمندان گردد، لازم است تغییراتی در فلسفه ی غالب فرهنگ محیط مراقبت در سرای سالمندان، ایجاد شود. نتایج این تحقیق کشف شده در امر آموزش ، پژوهش و سیاست گذاران با حمایت اجتماعی، اقتصادی وبهداشتی سیستم سلامت با هدف تغییر و ارتقای مراقبت در سرای سالمندان استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

فرهنگ مراقبت ، سازگاری سالمندان ، مراقبین ، سرای سالمندان