رابطه دنیاپرستی مردم زمان حکومت امیرالمومنین (علیه السلام) با نافرمانی از ایشان

امام علی (علیه السلام) به عنوان جانشین به حق پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) بعد از ۲۵ سال، حکومت جامعه اسلامی را در دست گرفتند، و به عنوان امام و رهبر، واجب الاطاعه بودند، اما از طرف مردم زمان خود با نافرمانیهای بسیاری روبه رو شدند. این پژوهش با کنکاش در وقایع تاریخی، به رفتارشناسی مردم زمان امیرالمومنین (علیه السلام) در اطاعت از امامشان میپردازد و سعی دارد به رابطه دنیاپرستی مردم آن زمان با نافرمانی آن ها از امام علی (علیه السلام) بپردازد. در نهایت به این نتیجه میرسد که حب دنیا ریشه بسیاری از نافرمانیها از حضرت (علیه السلام) بود و مانعی جدی برای رسیدن به اهداف والای امام علی (علیه السلام) در حکومت بود. چکیده (عربی): علاقه حب الناس للدنیا فی عهد امیر المومنین علیه السلام بعدم طاعتهم له الامام علی علیه السلام باعتباره الوصی الشرعی للنبی صلی الله علیه وآله ، تولی حکومه الامه الاسلامیه بعد ۲۵ عاما ، و کان واجب الطاعه باعتباره الخلیفه الحق للنبی صلی الله علیه وآله و القائد للامه ، الا انه واجه عصیان الامه له فی مواطن کثیره. البحث الحاضر و من خلال التحقیق فی الوقائع التاریخیه یحاول التعرف علی سلوک الامه فی عصر امیر المومنین و طاعتهم لامامهم ، و یحاول ان یتعرض لعلاقه حبهم للدنیا بعدم طاعتهم له . و انتهی بالتالی الی ان حب الدنیا هو الاساس للکثیر من عصیانهم لامامهم ، و مانع رئیسی لوصول امیر المومنین علیه السلام لاهدافه السامیه فی الحکومه . الالفاظ المحوریه : الامام، الطاعه ، المادیه ، حب الدنیا