بررسی ویژگی های روانسنجی مقیاس بینزاکتی درک شده در تعاملات فراگیر- فراده، دانشگاه علوم پزشکی زنجان

سابقه و اهداف: بی نزاکتی آکادمیک یک چالش بزرگ و جدی در آموزش پرستاری می باشد و چون از مهمترین اهدافدانشگاه های علوم پزشکی تربیت نیروهای انسانی متعهد، بااخلاق، کارآمد و مسئولیت پذیر در حیطه های بالینی خصوصا دررشته پرستاری که در ارتباط نزدیک با بیمار می باشند، هست بنابراین باید به طور تجربی مورد سنجش قرار بگیرد و برایانجام چنین پژوهشی نیاز به یک ابزار روا و پایا داریم، پس این مطالعه با هدف روان سنجی ابزار بینزاکتی درک شده از سویفراگیر و فراده در فرایند آموزش پرستاری دانشگاه علوم پزشکی زنجان با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی انجام شد.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع اعتبار سنجی بود. نمونه ها شامل ۲۰۰ نفر از دانشجویانپرستاری دانشگاه علوم پزشکی زنجان بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و ابزار بی نزاکتی درک شده درتعاملات فراگیر- فراده را تکمیل کردند. جهت بررسی پایایی از روش های بازآزمایی و محاسبه آلفای کرونباخ استفاده شد. برای تعیین روایی ساختاری ابزار نیز از روش تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد.یافته ها: نتایج تحلیل عاملی اکتشافی بخش اول مقیاس مذکور وجود چهار عامل را احراز کرد که در مجموع ۷۲ / ۶۰ % درصدواریانس کل مقیاس را تبیین می کنند. این مولفه ها با عناوین بی نزاکتی دانشجو در کلاس درس، عدم انگیزه دانشجو، عدمبرنامه ریزی و آمادگی دانشجو، بی تفاوتی دانشجو نسبت به نظرات دیگران، نام گذاری شدند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافیبخش دوم مقیاس مذکور نیز وجود سه عامل را احراز کرد که در مجموع ۶۹ / ۶۴ % درصد واریانس کل مقیاس را تبیین میکنند. این مولفه ها نیز با عناوین بی نزاکتی استاد در کلاس درس، عدم تدریس اثر بخش و نداشتن مهارت های ارتباط بینفردی موثر، نامگذاری شدند.نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که ابزار فوق برای بررسی بی نزاکتی درک شده بین فراگیر و فراده در فرآیند آموزشپرستاری از روایی و اعتبار قابل قبولی برخوردار بوده و برای دانشجویان ایرانی مناسب می باشد و می توان آن را در دیگردانشگاه های علوم پزشکی کشور نیز به کار برد.

کلیدواژه ها:

درک شده ، روان سنجی ، بی نزاکتی ، تعاملات ، فراگیر فراده