مقایسه فرسودگی شغلی پرستاران بالینی و تکنسین اتاق عمل بیمارستان مدرس ساوه در سال ۱۴۰۰

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 469

فایل این مقاله در 27 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HWCONF06_009

تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف :پرستاران به علت برخورد زیاد با بیماران دچار استرس هستند که منجر به فرسودگی شغلی می شود. این پژوهشباهدف ببرسی میزان فرسودگی شغلی در پرستاران و تکنسین اتاق عمل و مقایسه ی آن دو با یکدیگر بیمارستان مدرس در شهرساوه " انجام شده است.روش و ببرسی : این مطالعه ی مقطعی در سال ۱۴۰۰ انجام شد حجم نمونه ۹۶ نفر از پرسنل درمان شاغل در بیمارستان مدرسساوه (۶۱ نفر پرستار و ۳۵ نفر تکنسین اتاق عمل) که به روش آسان انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل فرم اطلاعات شناختیو پرسشنامه ی فرسودگی شغلی مسلش بود. پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش دارای سه بعد است : خستگی عاطفی مسخ شخصیتو ناکارآمدی است .دادههای به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها : میانگین نمره خستگی عاطفی (۲۱.۷) و میانگین نمره مسخ شخصیت (۹.۰۱) بوده و میانگین نمره کفایت شخصی نیز(۳۳.۷) بود .طبق نتایج به دست آمده بین ابعاد فرسودگی شغلی و متغیرهای دموگرافیک فردی رابطه ی معناداری به دست آمد.همچنین بین ابعاد فرسودگی شغلی در گروه پرستاران و تکنسین اتاق عمل فقط در بعد کفایت شخصی رابطه ی معناداری یافتنشد. در مقایسه ابعاد فرسودگی شغلی با متغیرهای دموگرافیک به دست آمد که دو جنس مرد و زن فقط در بعد مسخ شخصیترابطه معناداری مشاهده شد .همچنین بین سن و بعد خستگی عاطفی نیز رابطهی معناداری مشاهده شد و در متغیر سابقه کاری نیزرابطه ی معناداری با بعد خستگی عاطفی به دست آمد.نتیجه گیری : فرسودگی شغلی تاثیر به سزایی بر روی عملکرد پرستاران و تکنسین اتاق عمل می گذارد. با توجه به نتایج اینمطالعه عوامل متعددی موجب فرسودگی شغلی در کادر درمان میشود ازجمله استرس زیاد در محیط کار تجارب کاری می باشد.همچنین از طرق مختلفی مانند افزایش حقوق ایجاد محیط های فرهنگی و سرگرمکننده از راه هایی است در کاهش و یا حذفعوامل فرسودگی شغلی در پرسنل درمان است . درنتیجه مدیران و مسئولان باید توجه بیشتری نسبت به این مسئله داشته باشند.

نویسندگان

محمدمهدی مرشدی

دانشجو کارشناسی اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی خمین