مدلسازی ترجیح زیستگاهی عقرب بومی کرال (Iranobuthus krali) در ایران

امروزه مدلهای آشیان بوم شناختی یکی از مولفه های اصلی مطالعات بوم شناسی، حفاظت و جغرافیای زیستی میباشند. این مدلها با استفاده از نقاط حضور و متغیرهای محیطی، احتمال حضور گونه ها را در محدوده جغرافیایی مورد نظر برآورد میکنند. در این پژوهش، با استفاده از نرم افزار MaxEnt، ۱۹ متغیر اقلیمی و ۱۳ نقطه حضورکه در مطالعات قبلی از استانهای اصفهان (کاشان)، قم، مرکزی، هرمزگان، فارس، تهران و البرز جمع آوری شده، ترجیح زیستگاهی عقرب بومی ایرانی کرال (Iranobuthus krali) مدل سازی شد. معیار AUC برای داده های تعلیمی برابر ۰/۹۹۱ ارزیابی شد که نشاندهنده ی کارایی عالی مدل بود. سه متغیر اقلیمی بارش در سه ماهه سردتر سال (Bio۱۹)، بارش در سه ماهه خشکتر سال (BIO۱۷) و حداقل دمای سردترین ماه سال (Bio۶) مجموعا به میزان ۴۷/۵ در صد، بیشترین میزان م شارکت را در ساخت مدل دا شتند. نتایج آزمون جکنایف نشان داد که لایه BIO۱۷ نسبت به متغیرهای دیگر محتوی بیشترین بار اطلاعاتی و لایه بارش سالانه (Bio۱۲) به تنهایی، مفیدترین اطلاعات را برای ساخت مدل داشتند. همچنین براساس منحنیهای پاسخ، عقرب کرال مناطقی از ایران که میزان بارش در سه ماه ه سردتر سال بیش از ۸۰ میلیمتر، بارش در سه ماهه خشکتر سال بین ۱۰-۱ میلیمتر و بارش سالانه ی بیش از ۱۰۰ میلیمتر دارند، ترجیح میدهد. همچنین محدوده ی پراکنش بالقوه این گونه شامل مناطقی از استانهای خراسان رضوی، خراسان جنوبی، سمنان، کرمان و یزد نیز بود. نتایج این پژوهش که برخی از ویژگیهای اکولوژیک عقرب کرال را پیشبینی میکند، میتواند در برنامه های حفاظتی اینگونه که یکی از ذخایر ارزشمند زیستی ایران به شمار میرود، مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

عقرب ایرانی کرال ، ترجیح زیستگاهی ، مکسنت ، متغیرهای اقلیمی ، ایران