بررسی و مقایسه پروتئین F ویروس نیوکاسل جهت تعیین ایمنی زایی و بیماریزایی سویه های جداشده در اوراسیا

سروتیپ ۱ پارامیکسوویروس ماکیان APMV-۱ عامل بیماری نیوکاسل در پرندگان است. این بیماری در بسیاری از جانداران ازجمله انسان گزارش شده ولی شکل حاد آن در پرندگان دیده میشود. ویروس نیوکاسل دارای ژنوم تک رشته ای RNA است که پروتئین هایی مانند هماگلوتینین-نورامینیداز((HN ، پروتئین نوکلئوکپ سید((NP ، ف سفوپروتئین (P) و پروتئین همجو شی (F) را کدمیکند. یکی از مهمترین عوامل در بیماریزایی این ویروس پروتئین F است. پیشساز این پروتئین در سلول بایستی با شکست پروتئولیتیک به دو پروتئین بالغ تبدیل شود. همچنین این پروتئین ایمنی زایی بالایی در جاندار آلوده ایجاد میکند که هدف توسعه واکسن های این ویروس قرار گرفته است. در این پژوهش پروتئین F جدایه های ویروس نیوکاسل که از گونه های مختلفی مانندشتر، جغد، کبوتر و مرغ در ناحیه و سیع اورا سیا که محل مهاجرت و ارتباط بسیاری از گونه های جانوری ا ست مورد برر سی قرار گرفت. توالی پروتئین F سویه های مختلف ویروس نیوکاسل که از منطقه اوراسیا جداسازی شده اند ازGenBank® استخراج شد. سپس این توالیها در ناحیه آمینواسیدهای ۱۱۲ تا ۱۱۷ که محل برش پروتئولیتیک است موردبررسی قرار گرفتند. ایمنی زایی و اپیتوپهای ایمنوژن این توالیها توسط ابزار VaxiJen v۲.۰ و وبسایت IEDBمورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشانداد که بررسی ناحیه شناسایی برش در پیش ساز پروتئین F شش موتیف متنوع را نمایش میدهد. از این شش موتیف چهار موتیف مختص سویه های بیماری زا و دو موتیف مربوط به سویه های غیربیماریزا میباشند. از میان نمونه های مورد بررسی بیستوشش نمونه بیماریزا و شش نمونه غیربیماریزا تعیین شدند. ایمنی زایی توالیها در دامنه ۰,۴۹ تا ۰,۵۶ با آ ستانه ۰,۴ برای پروتئین های ویرو سی قرار گرفت که ن شان دهنده ایمنی زایی پایین این پروتئین به تنهایی است. همچنین، اپیتوپهای مشترک با امتیاز بالا در بین توالی های پروتئین F سویه های در گردش بیماری زا و غیر بیماری زا شناسایی شدند. این اپی توپ ها جهت بررسی های بعدی در طراحی واکسن مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

کلیدواژه ها:

ایمنی زایی ، بیماری نیوکاسل ، اپی توپ ، ناحیه شکست پروتئین F