بررسی و مقایسه مهارکنندگی تاموکسیفن و فوستاماتینیب و رگورافنیب بر گیرنده تیروزین کیناز با استفاده از روشهای مدلسازی مولکولی

امروزه از روشهای درمانی متفاوتی برای درمان سرطان سینه استفاده می شود. از این روشها میتوان به داروهای مهارکننده تیروزین کیناز و گیرنده های استروژن مثبت اشاره کرد. در این پژوهش با مقایسه داروهای فوستاماتینیب و رگورافنیب با گیرنده تیروزین کیناز و داروی تاموکسیفن به عنوان مهارکننده آروماتاز با تارگت های فولیکولهای مو به شناسایی میانکنشهای موثر پرداختیم. در این بررسی با مدلسازی مولکولی و به کمک نرم افزار Auto Dock vinaعملیات داکینگ بین این دارو ها با ۴۸ تارگت فولیکول مو و ۸۰ گیرنده تیروزین کیناز انجام گرفت. با استفاده از نرم افزار های ++Ligplot و Discovery Studioمیانکنشهای انرژی اتصال، انواع پیوندهای آبگریز و پیوندهای هیدروژنی استخراج و آنالیز شدند. بررسی نتایج نشان داد که در میانکنش بین داروی تاموکسیفن با گیرنده های تیروزین کیناز، پیوند هیدروژنی مشاهده نمیشود ولی انواع پیوند، Pi-Pi T-Shaped ,Pi- -alkyl Cation, و پیوند کربن- هیدروژن را با آمینو اسید های مجاور برقرار میکند. در حالی که در میانکنش بین داروی تاموکسیفن با تارگتهای فولیکول مو فقط، پیوند- alkyl مشاهده میشود. در میانکنش دو داروی فوستاماتینیب و رگورافنیب با گیرنده های تیروزین کیناز و تارگتهای فولیکول مو انواع پیوندهای هیدروژنی و هیدروفوب مشاهده میشود. به نظر میرسد که شکل داروها به اندازه گروه های عاملی در نوع فعالیت داروها مهم میباشد و در طراحی داروهای سرطان سینه باید به آنها توجه شود.

کلیدواژه ها:

طراحی دارو ، آروماتاز ، فولیکول مو ، سرطان