بررسی اثر نانو ذرات نیوزوم حاوی عصاره استویا بر بیان ژن های GLUT۹,GLUT۲ در مدل دیابتی نوع۲ القا شده با تزریق وریدی استرپتوزوسین در رت های نر

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 214

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BIOCONF21_0312

تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1400

چکیده مقاله:

ابتلا به دیابت در جوامع رو به گسترش است.تا کنون دارویی که بتواند به طور کامل این بیماری را درمان کند شناسایی نشده است.با توجه به این که ترکیبات طبیعی نسبت به ترکیبات شیمیایی عوارض جانبی کم تری دارند،درمان به سمت این روش ها سوق پیدا کرده است.بنابراین هدف از این مطالعه درمان دیابت با استفاده از استویای نیوزومه شده در مدل رت های دیابتی نر است.در این مطالعه از ۴۰ سر رت نژاد ویستار با میانگین وزنی ۲۵۰-۲۰۰ گرم مورد استفاده قرار گرفت.که به ۵ گروه ۸ تایی که شامل کنترل سالم،کنترل دیابتی(شم)،استویا،استویای نیوزومه، نیوزوم تقسیم شدند. موش ها بعد از دیابتی شدن ، روزانه استویا و استویای نیوزومه شده و نیوزوم را با دوز ۵۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم به صورت گاواژ به مدت ۳۰ روز دریافت کردند. ۴۸ ساعت پس از آخرین زمان تیمار ، رت ها بیهوش شدند و بافت کبد از بدن آن ها خارج شد و برای بررسی ژن glut ۲ و glut ۹ ، Real time PCR انجام شد.تزریق استرپتوزتوسین باعث افزایش معنیدار قند خون نسبت به گروه کنترل((p< ۰.۰۰۱ شد.بیان ژن glut۲ در گروه های استویا و استویا نانونیوزوم نسبت به گروه کنترل و شم افزایش پیدا کرد((p< ۰.۰۰۱ .بیان ژن glut۹ در گروه های استویا و استویا نانونیوزوم افزایش پیدا کرد((p< ۰.۰۰۱ .با توجه به اینکه در این مطالعه بیان ژن های glut ۲ و glut ۹ در اثر تیمار نسبت به گروه دیابتی افزایش پیدا کرده بود و این افزایش در گروه نیوزومه بیشتر بود. می توان گفت یکی از اثرات استویا در بهبود دیابت ، اثر بر بیان ژن های دخیل در انتقال گلوکز است . پس می توان بگوییم با نیوزومه کردن دارو پایداری و کارایی آن را در درمان دیابت افزایش دهیم.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

مرضیه محب علیان

گروه زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم و فناوری های نوین، علوم پزشکی تهران،دانشگاه آزاد ا سلامی، تهران ، ایران

فاطمه خاکپای

مرکز تحقیقات علوم اعصاب و شناخت،علوم پز شکی تهران،دانشگاه آزاد ا سلامی،تهران،ایران،

ندا موسوی نیری

گروه بیوتکنولوژی پزشکی، دانشکده علوم و فناوری های نوین، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد، اسلامی، تهران ، ایران

مریم ناصرالاسلامی

گروه زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم و فناوری های نوین، علوم پزشکی تهران،دانشگاه آزاد اسلامی، تهران ، ایران