تفاوت اثر نوع سویه باکتری میزبان و القاگر بر بیان دو پروتئین نوترکیب ضدباکتریایی

انتخاب میزبان باکتریایی و سپس استفاده از القاگر مناسب، جهت تولید بهینه ی پروتئینهای نوترکیب محلول همواره از چالشهای بیان پروتئینهای نوترکیب میبا شد. از مهمترین باکتری های مورد ا ستفاده ا شر شیاکلی(BL۲۱(DE۳ است زیرا خصو صیات منا سبی همچون فقدان پروتئاز OmpT و Lon دارد. سویهBL۲۱(DE۳)pLysS نیز بهدلیل دارا بودن ژن لیزوزیم T۷ در بیان پروتئینهای نوترکیب دارای سمیت برای میزبان استفاده میشود. برایناساس در این تحقیق یک پروتئین امتزاجی مهندسی شده با اثر پپتیدوگلیکان هیدرولازی((P-R و پروتئین کنترل مهندسی نشده((P در اشرشیاکلی(BL۲۱(DE۳ و BL۲۱(DE۳)pLysS با استفاده از سیستم بیانی pET درحضور القاگر IPTG یا لاکتوز بیان شدند. ابتدا باکتریهای(BL۲۱(DE۳ دارای ژن P-R و ژنP به طور جداگانه در محیط لوریابرتانی کشت داده شدند و پس از ر سیدن به دان سیته نوری~۰/۵ با IPTG یک میلی مولار القا شده و به مدت یک شب(دمای ۳۷ درجه سانتیگراد و سرعت ۲۵۰ دور دردقیقه)تیمار شدند. به علاوه جهت برر سی اثر القاگر لاکتوز، هر دو باکتری ابتدا در محیط غیرالقایی فاقد لاکتوز به عنوان پیشکشت و سپس در محیط خود القایی دارای گلوکز، لاکتوز و گلیسرول طبق شرایط قبل گرماگذاری شدند. نتایج بیان نرمالایز شده با ا ستفاده از تکنیک SDS-PAGE برر سی و با برنامه ImageJ مقای سه شد. بیان پروتئین مهند سی شده P-R در محیط خودالقایی ۱/۱۴۶ میلی گرم/لیتر بود که نسبت به القا با IPTG بیش از دوبرابر بیان ن شان داد. اما، پروتئین کنترل با IPTG بهتر بیان شد. این بیان در باکتریBL۲۱(DE۳)pLysS نسبت به BL۲۱(DE۳)، ۳۴ برابر بیشتر بود. با توجه به بیان بالای پروتئین مهند سی شده در سویه BL۲۱(DE۳) در حضور القاگر لاکتوز، از آن به عنوان جایگزین مناسب IPTG جهت القای بیان استفاده شد. این موضوع، بویژه در تولید صنعتی پروتئینهای نوترکیب اهمیت بیشتری پیدا میکند. علاوه بر هزینه، استفاده از لاکتوز به عنوان القاگر موجب سهولت فرآیند بیان به علت عدم نیاز به پایش میزان دانسیته نوری میشود. با این حال، پروتئینهای مختلف در این مورد ممکن است رفتارهای مختلفی را از خود نشان دهند.

کلیدواژه ها:

پروتئین امتزاجی ، محیط خودالقایی ، IPTG ، لاکتوز ، اشرشیاکلی