مطالعه اثر تلفیقی تیمار آب گرم و نگهدارنده زادمیکس بر انبارمانی انار

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 162

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BIOCONF21_0036

تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1400

چکیده مقاله:

پوسیدگیهای انباری همواره به عنوان یکی از مهمترین موانع بر سر راه انبارمانی و صادرات میوه انار مطرح میباشند. این پوسیدگیها عمدتا به علت نفوذ و گسترش قارچهای ساپروفیتی یا پارازیتی به داخل میوه انار در قبل، زمان برداشت و یا پس از برداشت آن شکل میگیرند. بنابراین در تحقیق حاضر تاثیر قارچ کشی نگهدارنده با نام تجاری زدامیکس در ترکیب با تیمار آب گرم ۴۶، ۴۸، ۵۰ و ۵۲ درجه سانتیگراد به مدت دو دقیقه بر حفظ ویژگیهای کمی و کیفی میوه انار رقم ملس نیریز در شرایط انبارداری سرد به مدت صفر، ۶۰ و ۱۲۰روز مورد بررسی قرار گرفت. قالب آماری به صورت طرح آماری کاملا تصادفی در چهار تکرار بود. نتایج نشان داد میزان فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز (GPX) در تیمار شاهد پس از ۶۰ روز انبارداری سرد، افزایش یافت ولیکن در میوه های تیمار شده با ترکیب زدامیکس و آب گرم ۴۶ و ۴۸ درجه سانتیگراد افزایش چشمگیرتری نسبت به شاهد داشته است. بیشترین میزان فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز (PAL) نیز در تیمار تلفیقی آب گرم ۴۸ درجه سانتیگراد و زدامیکس مشاهده شد. همچنین مشاهده گردید استفاده از تیمارهای تلفیقی آب گرم ۴۶ و ۴۸ درجه سانتیگراد و زدامیکس، میزان فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز (PPO) را نسبت به تیمار شاهد کاهش داد و با کاهش فعالیت این آنزیم، اکسیداسیون ترکیبات فنولیک کاهش معنیداری یافت. بر اساس نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داده شد که تیمار تلفیقی آب گرم و زادمیکس در بهبود انبارداری مفید است و در مقایسه بین تیمارها، آب گرم ۴۶ و ۴۸ درجه در حفظ سطح فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی و افزایش بیان ژنهای دخیل در تولید ترکیبات فنلی دخیل بوده و در نتیجه در حفظ استحکام و سفتی بافت میوه ها موثرتر بوده اند.

نویسندگان

علی دهستانی

پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

آزاد عمرانی

موسسه دانش میوه خاورمیانه

مصطفی حق پناه

گروه ژنتیک و ا صلاح نباتات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

اکرم قربانپور

گروه زیست شنا سی گیاهی، دانشکده علوم، دانشگاه خوارزمی،

مهسا جولایی

گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری