مدلسازی ترمودینامیکی جذب CO۲ و کاهش آلایندگی آن با استفاده از حلالهای مایع

با دنیایی روبرو هستیم که آلاینده های زیست محیطی در حال نابودی آن هستند. آلاینده هایی که یکی از اصلی ترین بخشهای آن را گاز CO۲ به عنوان گازی گلخانه ای تشکیل میدهد. تحقیقات فراوانی برای حذف این آلاینده شده است که از جمله مهمترین روشهای به دست آمده برای حذف این آلاینده استفاده از حلالهای آبی است. در این پژوهش ما به مدلسازی ترمودینامیکی فرایند حذف گاز CO۲ با استفاده از حلالهای آبی پرداختیم و از مدل NWN استفاده نمودیم. داده های به دست آمده از مدلسازی با داده های آزمایشگاهی مقایسه کردیم. نتایج به دست آمده از این مدلسازی نشان دهنده ی خطای کمتر از ۱۰ ٪ بوده است. این نتیجه به دست آمده در مقایسه با دیگر مدلسازی ها خطای کمتری را نشان داده است و از طرفی محاسبات ساده تر و سریعتری را داراست. نتایج آنها نشان داد که پیشبینی های مدل به طور چشمگیری با اندازه گیریهای تجربی سازگار بود.

کلیدواژه ها:

مدلسازی ترمودینامیکی ، حذف CO۲ ، پتاسیم کربنات