اصول و ارزش های معماری دوره اسلامی

معماری و شهر، به دلیل اینکه ظرف فعالیت، حیات و زندگی جامعه هستند بیشترین ارتباط را با انسان برقرار نموده جسم و ذهناو را تحت تاثیر قرار می دهند. انسان، تقریبا در تمام طول عمر خویش، در فضا و مکانی ساخته شده فعالیت می کند و قسمتاعظم حرکت او در مسیرها، بین عمارات و فضاهای انسان ساخت انجام می شود. ساختار هر شهری، ملهم از اصول و ارزش هایمورد باور آن شهر و کشور به گونه ای ایجاد می شود که بتواند جامعه را در راه وصول به آرمان های حیاتی یاری رساند. ساختارهر شهری، تجلی هویت یک تمدن ، نحوه انطباق کیفیت کالبدی شهر با محیط و همچنین نشانگر، چگونگی استفاده از مصالح،فرم و اقلیم در ایجاد فضاهای زیستی به شمار می آید. اگر چه عواملی نظیر فرهنگ، اقتصاد، اقلیم و ... نقش اصلی را در پیدایش،تکوین و استمرار حیات شهرهای کهن ایفا می نمایند شهرسازی در اسلامی بر اساس اصول معین و برگرفته از ارزش های والایدین اسلام شکل گرفته است. قوانینی که با استفاده از تجربیات تمدن های گذشته، نیازهای فردی، اجتماعی و معنوی جامعه رابرآورده می سازد. پیاده کردن این اصول سبب می شد که تمامی شهرهای اسلامی از نوعی وحدت ترکیب برخوردار باشند و ازدیگر شهرها متمایز گردند همچنین قالب و محتوی شهرهای اسلامی بر سه محور مهم، یعنی محلی برای سکونت، مکانی برایعبادت و در نهایت فضایی برای تجارت شکل گرفته است.عناصری از شهر اسلامی که از یک سو تامین کننده این نیاز باشند و ازطرف دیگر در پهنه ی سرزمین اسلامی ایجاد هویت و تمایز نمایند عبارتند: از مسجد جامع، بازار و محلات مسکونی؛ این پژوهشبه بررسی اصول و ارزش های معماری دوره اسلامی می پردازد.

کلیدواژه ها:

اسلام ، معماری ، مسجد جامع ، دارالاماره