بررسی مشخصات مکانیکی بتن الیافی حاوی پودر ضایعات دانه های کنجد ناشی از روغنگیری ومیکروسیلیس

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 301

فایل این مقاله در 35 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CMUECONF05_023

تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1400

چکیده مقاله:

بتن در حالت سخت شده در برابر تنش های کششی و خمشی دارای عملکرد ضعیف و در حالت تازه دارای افت پلاستیک می باشد. یکی از راه های مقابله با این معایب، افزودن الیاف، از جمله الیاف فولادی به بتن است که علاوه بر کمک به کاهش معایب ذکر شده به دلیل خاصیت جذب انرژی و در نتیجه تغییر حالت شکست، شکست بتن را از حالت ترد به شکل شکست نرم و تدریجی تبدیل می کند. فرآیند تولید سیمان پرتلند بعنوان یکی از اجزای اصلی تولید بتن، سبب آلودگی هوا می شود. بنابراین نیازمند بررسی محصولاتی هستیم که باعث کاهش مصرف سیمان گردد و از طرفی مقاومت و دوام کامپوزیت های سیمانی را افزایش دهد بهره مندی از محصولات جانبی و ضایعات کارخانجات تولیدی و پسماند محصولات کشاورزی می تواند موجب کاهش مصرف سیمان و خطرات زیست محیطی گردد. میکروسیلیس که از ضایعات کارخانه فروآلیاژ بدست می آید از جمله این مواد پوزولانی پرمصرف می باشد. همچنین ضایعات روغن گیری از کنجد که بدون استفاده می باشد تاکنون در بتن مورد استفاده قرار نگرفته است؛ بنابراین در پژوهش حاضر، به بررسی تاثیر جاگزینی سیمان با میکروسیلیس (M) و پودر کنجد (P) بر روی بتن های حاوی الیاف فولادی پرداختیم. میزان میکروسیلیس مصرفی مقدار ثابت ۸ درصد وزنی جایگزینی سیمان درنظر گرفته شد و پودر کنجد جایگزین سیمان با توالی ۰/۲ تا ۲ درصد به طرح های حاوی ۸ درصد میکروسیلیس افزوده شد. برای بررسی تاثیر الیاف، تمامی طرح های اختلالط با استفاده از ۰/۵ درصد الیاف فولادی با طول ۵ سانتی متر مسلح گردید و با یک طرح فاقد الیاف و بدون افزودنی مقایسه گردید. خصوصیات مکانیکی با انجام آزمایشات مقاومت فشاری، مقاومت کششی، مقاومت خمشی، جرم حجمی وجذب آب سنجیده شد. بررسی نتایج نشانگر بهبود خواص مکانیکی بتن ها با استفاده از ترکیب میکروسیلیس با مقادیر کم پودر ضایعات کنجد است. الیاف فولادی نیز از کاهش خواص مکانیکی ناشی از وجود پودر ضایعات کنجد جلوگیری می کند. بهترین نتیجه در مقاومت فشاری و جذب آب مربوط به طرح ۱.۸P+۸M و در مقاومت های کششی و خمشی مربوط به طرح ۳.۶P+۸M است.

نویسندگان

محسن توفیقی

کارشناسی ارشد در رشته عمران گرایش سازه دانشگاه آزاد اسلامی، واحد انزلی