تاریخ شفاهی، مقدمه ای بر مدیریت دانش

هدف: اهمیت ضبط، ثبت و تبیین دانش ضمنی و تبدیل آن به دانش صریح و آشکار ازطریق اجرای طرح های تاریخ شفاهی و بهره مندی از ابزار مصاحبه به منظور مستندسازی دانش در موسسات و سازمان ها. روش: ضرورت کاربرد روش پژوهشی تاریخ شفاهی در گردآوری دانش سازمانی مبتنی بر تجربیات افراد، با استناد به منابع کتابخانه ای تبیین شده و لزوم کاربرد و استفاده از آن، تجزیه و تحلیل شده است. یافته ها: تاریخ شفاهی با رویکرد موثر و نوآورانه خود، با به کارگیری مصاحبه گران آگاه و کارشناس، انقلابی در تبدیل دانش ضمنی به دانش صریح ایجاد می کند. با نگاه کاربردی به این ابزار پژوهشی به منظور ثبت تجربیات افراد، داده هایی درزمینه دانش سازمانی، شکل گیری سازمان ها و تحولات موسسات در طول تاریخ گردآوری و مستندسازی خواهد شد. مصاحبه با افراد مطلع در سازمان ها، در سطوح مختلف مدیریتی و کارشناسی، موجب تولید نگاشت هایی از تاریخ و سرگذشت افراد، گروهها، جریان ها و سایر موضوعات می شود.

کلیدواژه ها:

تاریخ شفاهی ، مصاحبه ، مدیریت دانش ، دانش ضمنی ، مستندسازی