بررسی خواص مکانیکی، رفتار خوردگی و زیست سازگاری داربست متخلخلTi۶Al۴V برای کاربرد ایمپلنت دندانی

  • سال انتشار: 1395
  • محل انتشار: فصلنامه مهندسی متالورژی، دوره: 19، شماره: 2
  • کد COI اختصاصی: JR_METALL-19-2_005
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 442
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

شبنم حسینی

دانشجوی دکتری، گروه مهندسی مواد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی.

شمس الدین میردامادی

استاد، گروه مهندسی مواد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی

علی نعمتی

دانشیار، گروه مهندسی مواد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی

چکیده

تیتانیم و آلیاژهای آن به دلیل خواص مکانیکی خوب، مقاومت به خوردگی و زیست سازگاری عالی، یکی از مواد فلزی مهم برای ایمپلنت های ارتوپدی و دندانی می باشند. یکی از چالش های اصلی در ایمپلنت های دندانی، ساخت موادی می باشد که توانایی ایجاد پیوند قوی و سریع با بافت اطراف را داشته باشد. در پژوهش حاضر، داربست های متخلخل آلیاژ Ti۶Al۴V با استفاده از فضاساز منیزیم و به روش متالوژی پودر تولید گردیدند. نمونه ها در دمای ۹۵۰ درجه سانتی گراد، زیر دمای استحاله β و نزدیک به نقطه جوش منیزیم زینتر شدند. بررسی ریزساختاری جهت ارزیابی تخلخل و تاثیر منیزیم بر روی آن، توسط میکروسکپ نوری و الکترونی صورت پذیرفت و سپس خواص مکانیکی و خوردگی الکتروشیمیایی نمونه ها مورد مطالعه قرار گرفت. زیست سازگاری توسط آزمون MTT بررسی گردید و نشان داد که با اقزایش تخلخل، میزان تکثیر سلولی و زیست سازگاری افزایش یافته است. این بررسی ها نشان داده است که داربست های متخلخل حاوی ۱۰ درصد حجمی منیزیم با ۳۱% تخلخل دارای استحکام MPa ۱۵۵ و مدول الاستیک GPa ۹ بوده و نزدیک به استخوان دندان می باشد. همچنین نتایج خوردگی الکتروشیمیایی و نرخ تکثیر سلولی مقاومت به خوردگی و استخوان سازی مناسب این نمونه را نشان می دهد. به دلیل اهمیت استحکام داربست در کاربردهای ایمپلنت دندانی و با توجه به نتایج به دست آمده، داربستTi۶Al۴V دارای ۱۰% منیزیم می تواند جایگزین مناسبی برای کاربردهای کلینیکی که به هر دو مشخصه استحکام و استخوان سازی نیاز دارند، باشد.

کلیدواژه ها

"آلیاژ تیتانیم", "تخلخل", "استحکام فشاری", "مدول الاستیک", "تکثیر سلولی "

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.