سیر تحول مفهوم امنیت و امنیت اجتماعی در ایران

از آنجا که اهمیت مساله امنیت چه در سطح فردی و یاملی و بین الملی برکسی پوشیده نیست و از جملهمسائل روبروی بشراست و در عین حال امنیت مقوله ای کهن ودیرینه است که با جوهر هستی انسان پیوندناگسستنی داشته وآدمی حتی زمانی که بر هیبت و هویت اجتماعی درنیامده بودبه امنیت به چشم آشناییهمیشه همراه می نگریست. اما به مرور زمان و با تحول درزندگی وهویت اجتماعی او مفهوم امنیت نیزدگرگون شد. بنابراین به ندرت کسی پیدا می شود که منکر اهمیت مساله امنیت، خواه در سطح فردی یا ملی وبین المللی، در بین مسائلی که بشر با آنها روبروست، گردد. سیر تحول مفهوم امنیت از جامعهء بدوی تاجامعهء جهانی و از گفتمان سنتی تا گفتمان فرامدرن نشانگر آن است که امنیت، مفهومی زمانی پرورده وزمینه پرورده است. تفاوت هر گفتمان ازجهت تعریف امنیت، منشا تهدید، منطق معادله، محور، ماهیت ووضعیت مفهومی با گفتمان دیگر، بیانگر این است که معنای واحد و ویژگی ها و مولفه های یکسانی رانمی توان برای این مفهوم در تمامی زمان ها و مکان ها به کار برد. هرچند امنیت، مفهومی ازلی بوده و ابدی نیزخواهد ماند، اما متناسب با زمینهء اجتماعی و زمانه فکری همواره دستخوش تحول و دگرگونی بوده است و درپژوهش های امنیتی نیز همواره باید به این نکته توجه داشت. هدف از پژوهش حاضر بررسی سیر تحول وروند مفهوم امنیت و امنیت اجتماعی در ایران می باشد. که بدین منظور با استفاده از منابع کتابخانه ای و اسنادموجود در این زمینه به تحقیق و بررسی پرداخته شد.