علی پورخرایی - مربی دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین (ع)

در بررسی نقش فرهنگ در اقتدار و امنیت ملی، ابتدا تعریف جامع و کاملی که مورد قبول پژوهشگراناین وادی بوده به دست داد که از چهار خصوصیت برجسته برخوردار است. سپس دیدگاه های مختلفیاز قدرت و اقتدار، مورد توجه قرار گرفته و در آن به چهار نوع منبع اقتدار ملل اشاره شده و ضمنمشخص ساختن ویژگی های هر کدام، ایده آل ترین آن را، نقش و کارکرد فرهنگ در مقتدر نمودندولت ملی و مشروع دانسته است. در مشخص ساختن فاکتورها و مولفه های فرهنگ در اقتدار ملی، بهعناصر مهم زیر اشاره شده است: الف: نظم و انتظام و کارکرد آن در فرهنگ، برای اقتدار ملی بیشتر.ب: عامل تفکر به عنوان واسطه ای میان فرهنگ و تمدن از آن یاد شده و مشخصه های تاریخی آنبرجسته شده است. ج: خصوصیت دیگر فرهنگ در اقتدار و انسجام بخشی بیشتر به اقتدار ملی، در آینهعملگرایی صورت پذیرفته است. د: فاکتور دیگر دخیل در این تحقیق، عامل هنجارهای پسندیده ایاست که در چارچوب هنجارها و قاعده های پسندیده اجتماعی نمود می یابد؛ به عنوان خصوصیتجامعه فرهنگی یاد شده که در قوام و اقتدار جامعه، تاثیر شگرفی دارد. در این مقاله نقش و کارکردفرهنگ در اقتدار نظام ها به تصویر کشیده شده است. همچنین از آن به عنوان عامل آماده سازی نیروهابرای رسیدن به اقتدار ملی بیشتر یاد شده است. همچنین به شاخصه های فرهنگی قوی و پویا اشارهشده و مشخصه هایی نام برده شده است؛ بعلاوه ضعف و استحاله فرهنگ در فقدان چنین شاخصه هایفرهنگی ارزیابی شده است. در آخرین بحث (نتیجه گیری) با توجه به فرهنگ و رعایت اصولی چند،همچون رهایی از جزم اندیشی، تعصب های کور، عقده گشایی ها، رواج خرافات و .... برای رسیدن بهاقتدار ملی بیشتر، صحبت به میان آورده است.ودر آخر نقش فرهنگ در اقتدار وامنیت ملی تاثیرگذارمی داند و اگر این فرهنگ غنی در کنار مولفه های دیگر اقتدار و امنیت ملی قرار گیرد تاثیر آنبسیار بیشتر خواهد شد.

فرهنگ ملی، ارزش های ملی، امنیت و اقتدار ملی. نظم، هنجار