سیدمحمدرضا رشیدی آل هاشم - استادیار جامعه شناسی دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین (ع)
محسن هادی طحان - پژوهشگر دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین (ع)

هدف این مقاله تعریف امنیت اجتماعی با شاخص سرمایه اجتماعی و درک امنیت با این شاخص در سطوح فردی، گروهی،اجتماعی و ملی است. سوال از رابطه امنیت و سرمایه اجتماعی و ترسیم امنیت اجتماعی با شاخص سرمایه اجتماعی در این مقاله پیگرفته می شود. این مقاله به روش های تبیین و تحلیلی ارائه می شود از تحلیل های جامعه شناختی برای تبیین آن کمک گرفته میشود. سعی کردیم موضوع را در قالب نظام های اجتماعی، با جزییات نظام فرهنگی و تاثیر آن بر نظام های دیگر ارائه نمائیم. ازنظام ملی و جهانی در قالب رابطه نظام ها بحث می شود. در این بین فرایند جامعه پذیری و فرهنگ پذیری در شکل گیری امنیت بهعنوان عامل اثر گذار بحث می شود. تاثیر و تاثر متقابل اطلاعات و انرژی در قالب ورودی و خروجی نظام ها مورد بحث قرار میگیرد، پس با شکل گیری سنخ های رفتاری، جامعه شناختی و تاریخی در قالب فرایند جامعه پذیری و فرهنگ پذیری در نهادهایتربیتی از جمله خانواده با پیش فرض غلبه نظام اعتقادی و فرهنگی بر نظام های اجتماعی، اقتصادی و شخصیتی، آرمان و رفتاردینی در افراد به عنوان خواست نظام فرهنگی شکل می گیرد و الگوهای تاریخی و آرمانی دینی و شخصیت های الگو محوررفتارهای فردی و اجتماعی می شود. هر چقدر اعتماد بین افراد و گروه ها و نظام های اجتماعی و سیاسی نسبت به هم در سطحمحیط داخل بالاتر و بیشتر باشد و افراد و گروه ها به میزان داشتن سرمایه اجتماعی و اکتساب آن بتوانند بازیگری و مشارکت خودرا بالا ببرند و با توجه به داشته هایشان که همان سرمایه های اجتماعی است و در تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های نظاماجتماعی موثر باشند و باز روابط بین افراد و نظام ها و خرده نظام ها با نظام کلان عادلانه و عاقلانه باشد، میزان امنیت اجتماعی بالابوده و از نهادینگی زیادی بهره مند خواهد بود.

امنیت، امنیت اجتماعی، سرمایه اجتماعی، نظام و سنخ