بررسی نقش معماری در حوزه گردشگری و فرهنگ و هنر ایران

امروزه با گسترده شدن بستر علم وصنعت گردشگری زاویای جدیدی از معماری مورد مطالعه جمعی قرارگرفته است. درآمدزائی و سود حاصل از مجموعه صنعت گردشگری و منافع وابسته به آن، یک کلانرویکرد سیاسی برای هر سیستم حکومتی ای جهت ارائه چهره موجه فرهنگی اجتماعی سیاسی است. دراین میان با توجه به تعاریف مرسوم در صنعت گردشگری توانائی ایران در بسط گردشگری فرهنگیمی تواند به رشد صنعت گردشگری و شاخه های مربوطه و وابسته به آن بیانجامد. شاخه های مختلف هنراعم از هنرهای تجسمی، موسیقی، نمایش و صنایع دستی روی هم رفته به عنوان بخشی از فرهنگ یکجامعه، قابلیت بهره وری را در بستر صنعت گردشگری فرهنگی به خوبی شامل می شوند. نمونه هایموفق این امر در سطح دنیا شاهدی بر قابلیت بالایی تکیه به هنر در جهت رشد صنعت گردشگریاست. (۱۳۹۳، میری، مونا و مهرنوش، گودرزی) پیشرفت و توسعه فناوری و تخصصی تر شدن علوم مختلفهمچون معماری در کنار مسائل مربوط به محیط زیست از جمله عواملی هستند که بر تقویت صنعتتوریسم تاثیر می گذارند. از دیدگاه گردشگری معماری دو نقش اساسی لازمه در حوزه زیرساخت هایصنعت گردشگری و جاذبه فرهنگی را داراست . بطور کلی می توان گفت، توجه ومطالعه ارزش گردشگریفرهنگی با الویت بندی مداخله اجرایی پروژه اولویت گردشگری و میراث فرهنگی باشد.

کلیدواژه ها:

صنعت گردشگری ، معماری ، توریسم ، فرهنگ و هنر