مهدی باباپور دیزجی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
داود آقایی خواجه پاشا - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

توسعه جنگ افزار های بیولوژیک در جریان جنگ جهانی اول ودوم ، دوران جنگ سرد و در آغاز قرن عصر جدید ، نشان از اهمیت استراتژیک قدرت بازدارندگی میکروارگانسیم های بیماری زا برای برتری جویی بعضی دولت ها و فرقه ها داشته و دارد ، حتی توافقات بین المللی برای کنترل و توسعه جنگ افزار های بیولوژیک همچون پروتکل ۱۹۲۵ ژنو و کنوانسیون منع توسعه ، تولید و ذخیره سازی تسلیحات باکتریولوژیک و توکسین ۱۹۷۲ نیز نتوانسته است مانع بکار گیری این عوامل شود. با ورود به قرن عصر جدید و پخش پاکت های سیاه زخم در آمریکا در روز ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۱ ، بیوتروریسم ایجاد وسیع و نوینی یافته است . از محدوده عملیات تروریستی نظامی خارج و شامل تهدیدات امنیت جسمی ، زیست محیطی و غذایی به اشکال گوناگون شده و مورد استفاده گروهک های تروریستی ، دولت های متخاصم ، سازمان های اطلاعاتی امنیتی قرار گرفته است . این پژوهش تلاش دارد با روش توصیفی تحلیلی و با استناد به منابع معتبر کتابخانه ای به بررسی عوامل بیولوژیکی که ممکن است توسط تروریست ها مورد استفاده قرار گیرد و مهم ترین راه های انتقال این عوامل و همچنین بررسی تاثیرات اقدامات بیوتروریستی در راستای مقاصد سیاسی، اقتصادی و بهداشتی و مباحث موادغذایی بپردازد. یافته های کتابخانه ای و مراجعه به نظر متخصصان و کارشناسان نشان می دهد در عملیات های تروریستی امکان انتشار عوامل بیولوژیک در عناصر مختلف وجوددارد. همچنین میزان خطر و احتمال وقوع حملات بیوتروریستی در هریک از عناصر ارزیابی گردید و براساس آن مشخص شد میزان خطر و احتمال وقوع حملات بیوتروریستی در بخش های مختلف اقتصادی، سیاسی، بهداشتی و ... تفاوت وجود دارد.

بیوتروریسم ، امنیت جهانی ، امنیت زیستی ، بیماری های نوین