تدوین مدل علی تعارضات زناشویی بر اساس سبک های دلبستگی با نقش واسطه ای طرحواره های بریدگی/طرد و خودگردانی/عملکرد مختل در زنان در آستانه طلاق

هدف: هدف این پژوهش تدوین مدل علی تعارضات زناشویی بر اساس سبک های دلبستگی با نقش واسطه ای طرحواره های بریدگی/طرد و خودگردانی/عملکرد مختل در زنان در آستانه طلاق بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع مطالعه همبستگی و جامعه آماری زنان دارای تعارضات زناشویی در آستانه طلاق شهر تهران بود که در بازه زمانی اردیبهشت تا آبان ۱۳۹۹ به مراکز شورای حل اختلاف خانواده منطقه سه شهر تهران مراجعه کرده بودند که با استفاده از نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای از بین هفت مرکز شورای حل اختلاف خانواده سه مرکز انتخاب و حجم نمونه براساس نرم افزار آماری سمپل پاور ۴۴۰ زن انتخاب شد. سپس پرسشنامه های تعارضات زناشویی براتی و ثنایی، ۱۳۷۹، دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید ۱۹۹۰ و طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ ۱۹۸۸ توسط آن ها تکمیل و داده ها با استفاده از معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مسیر مستقیم برازش مدل از دلبستگی ایمن با طرحواره های بریدگی/طرد (۲۴/۰-=β) و خودگردانی/عملکرد مختل (۲۷/۰-=β) و سبک دلبستگی اجتنابی با طرحواره بریدگی/طرد (۱۶/۰=β) و طرحواره خودگردانی/عملکرد مختل (۱۱/۰=β)؛ و همچنین از سبک دلبستگی دوسوگرا با طرحواره بریدگی/طرد (۵۰/۰=β) و طرحواره خودگردانی/عملکرد مختل (۳۰/۰=β؛ بین سبک دلبستگی ایمن با تعارض زناشویی (۱۷/۰-=β) و سبک دلبستگی اجتنابی (۲۳/۰=β) و دوسوگرا (۵۶/۰=β) تعارض زناشویی شدت اثر مطلوبی دارد. همچنین بین طرحواره بریدگی/طرد(۳۹/۰=β) و طرحواره خودگردانی/عملکرد مختل (۴۰/۰=β) با تعارضات زناشویی اثر مستقیم مطلوبی داشته است. نتیجه گیری: برآیند پژوهش نشان داده است که طراحی مدل ساختاری مناسب برای پیش بینی تعارضات زناشویی بر اساس سبک های دلبستگی و با نقش واسطه ای طرحواره های بریدگی/طرد و خودگردانی/عملکرد مختل در زنان در آستانه طلاق با مدل نظری مطابقت داشته و از برازش مطلوبی برخوردار است؛

کلیدواژه ها:

تعارضات زناشویی ، سبک های دلبستگی ، طرحواره ، طرد/بریدگی ، خودگردانی/عملکرد مختل