بررسی روندهای تکنولوژیک جهانی و تحلیل پیامدهای آن بر صنایع دفاعی کشور

اندیشیدن درباره آینده برای کارها و اقدامات کنونی انسان امری ضروری است. واکنش بدون اندیشیدن به آینده امکان پذیراست، اما کنش امکان پذیر نیست، چرا که عمل نیاز به پیش بینی دارد. بدین ترتیب، تصویرهای آینده (آرمان ها، اهداف، مقاصد،امیدها، نگرانی ها و آرزوها) پیشران های اقدامات فعلی ما هستند؛ بنابراین آینده امری است که مردم میتوانند آن را با اقداماتهدفمند خود طراحی کرده و شکل دهند. مردم برای آنکه خردمندانه عمل کنند، بایستی نسبت به پیامدهای اقدامات خود ودیگران آگاهی و شناخت کافی داشته باشند. همچنین واکنش های دیگران و نیروهایی را که خارج از کنترل آنهاست بررسیکنند. این پیامدها تنها در آینده خود را نشان میدهد. بدین ترتیب، افراد نه تنها میکوشند امور در حال رخ دادن را بفهمند،بلکه می کوشند اموری را که شاید رخ دهد یا بالقوه امکان رخ دادن دارد یا در شرایط خاصی در آینده اتفاق خواهد افتاد، نیزبشناسند. افراد با بهره بردن از این شناخت حدسی موقعیت کنونی خود را تشخیص داده، کارهایشان را دنبال کرده، از بسترزمان و فضای مادی و اجتماعی میگذرند. آینده پژوهی به عنوان آینده نگاری راهبردی و سناریوپردازی هم شناخته می شودکه البته از لحاظ لغوی اصطلاحات آینده پژوهی و آینده نگری توسط فرهنگستان علوم تحت عنوان واحد آینده پژوهی تعریفشده است.

کلیدواژه ها:

صنایع دفاعی ، آینده پژوهی ، امنیت کشور